Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 446:

(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 446:)

ὧν, ὅτε μὲν τῇ πόλει τὰ βέλτισθ’ ἑλέσθαι παρῆν, ἐφαμίλλου τῆσ εἰσ τὴν πατρίδ’ εὐνοίασ ἐν κοινῷ πᾶσι κειμένησ, ἐγὼ κράτιστα λέγων ἐφαινόμην, καὶ τοῖσ ἐμοῖσ καὶ ψηφίσμασι καὶ νόμοισ καὶ πρεσβείαισ ἅπαντα διῳκεῖτο, ὑμῶν δ’ οὐδεὶσ ἦν οὐδαμοῦ, πλὴν εἰ τούτοισ ἐπηρεάσαι τι δέοι· ἐπειδὴ δ’ ἃ μήποτ’ ὤφελεν συνέβη, καὶ οὐκέτι συμβούλων ἀλλὰ τῶν τοῖσ ἐπιταττομένοισ ὑπηρετούντων καὶ τῶν κατὰ τῆσ πατρίδοσ μισθαρνεῖν ἑτοίμων καὶ τῶν κολακεύειν ἕτερον βουλομένων ἐξέτασισ ἦν, τηνικαῦτα σὺ καὶ τούτων ἕκαστοσ ἐν τάξει καὶ μέγασ καὶ λαμπρὸσ ἱπποτρόφοσ, ἐγὼ δ’ ἀσθενήσ, ὁμολογῶ, ἀλλ’ εὔνουσ μᾶλλον ὑμῶν τουτοισί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION