Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τῆς Ἀτελείας πρὸς Λεπτίνην? 107:

καὶ μὴν καὶ κατ ἐκεῖν ἀνάξι ἂν εἰή πεπονθὼς ὁ παῖς εἴ <τι> τῆς δωρειᾶς ἀφαιρεθείη, καθ ὃ πολλάκις ὑμῶν στρατηγήσαντος Χαβρίου οὐδενὸς πώποθ υἱὸς ὀρφανὸς δι ἐκεῖνον ἐγένετο, αὐτὸς δ ἐν ὀρφανίᾳ τέθραπται διὰ τὴν πρὸς ὑμᾶς φιλοτιμίαν τοῦ πατρός. οὕτω γὰρ ὡς ἀληθῶς ἔμοιγε φαίνεται βεβαίως πως ἐκεῖνος φιλόπολις, ὥστε δοκῶν καὶ ὢν ἀσφαλέστατος στρατηγὸς ἁπάντων, ὑπὲρ μὲν ὑμῶν, ὁπόθ ἡγοῖτο, ἐχρῆτο τούτῳ, ὑπὲρ αὑτοῦ δέ, ἐπειδὴ τὸ καθ αὑτὸν ἐτάχθη κινδυνεύειν, παρεῖδε, καὶ μᾶλλον εἵλετο μὴ ζῆν ἢ καταισχῦναι τὰς παρ ὑμῶν ὑπαρχούσας αὐτῷ τιμάς.