Aristotle, Politics, Book 2 297:

(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 297:)

τούτῳ γὰρ ἰῶνται καὶ ποιοῦσι μόνιμον τὴν πολιτείαν. ἀλλὰ τουτί ἐστι τύχησ ἔργον, δεῖ δὲ ἀστασιάστουσ εἶναι διὰ τὸν νομοθέτην. νῦν δέ, ἂν ἀτυχία γένηταί τισ καὶ τὸ πλῆθοσ ἀποστῇ τῶν ἀρχομένων, οὐδὲν ἔστι φάρμακον διὰ τῶν νόμων τῆσ ἡσυχίασ.