Euripides, Heracles, episode 4:

(에우리피데스, Heracles, episode 4:)

γέροντεσ, αἰνῶ· τῶν φίλων γὰρ οὕνεκα ὀργὰσ δικαίασ τοὺσ φίλουσ ἔχειν χρεών· ἡμῶν δ’ ἕκατι δεσπόταισ θυμούμενοι πάθητε μηδέν. τῆσ δ’ ἐμῆσ, Ἀμφιτρύων, γνώμησ ἄκουσον, ἤν τί σοι δοκῶ λέγειν. ἐγὼ φιλῶ μὲν τέκνα· πῶσ γὰρ οὐ φιλῶ ἅτικτον, ἁμόχθησα; καὶ τὸ κατθανεῖν δεινὸν νομίζω· τῷ δ’ ἀναγκαίῳ τρόπῳ ὃσ ἀντιτείνει σκαιὸν ἡγοῦμαι βροτόν. ἡμᾶσ δ’, ἐπειδὴ δεῖ θανεῖν, θνῄσκειν χρεὼν μὴ πυρὶ καταξανθέντασ, ἐχθροῖσιν γέλων διδόντασ, οὑμοὶ τοῦ θανεῖν μεῖζον κακόν. ὀφείλομεν γὰρ πολλὰ δώμασιν καλά· σὲ μὲν δόκησισ ἔλαβεν εὐκλεὴσ δορόσ, ὥστ’ οὐκ ἀνεκτὸν δειλίασ θανεῖν σ’ ὕπο· οὑμὸσ δ’ ἀμαρτύρητοσ εὐκλεὴσ πόσισ, ὡσ τούσδε παῖδασ οὐκ ἂν ἐκσῶσαι θέλοι δόξαν κακὴν λαβόντασ· οἱ γὰρ εὐγενεῖσ κάμνουσι τοῖσ αἰσχροῖσι τῶν τέκνων ὕπερ, ἐμοί τε μίμημ’ ἀνδρὸσ οὐκ ἀπωστέον. σκέψαι δὲ τὴν σὴν ἐλπίδ’ ᾗ λογίζομαι· ἥξειν νομίζεισ παῖδα σὸν γαίασ ὕπο; καὶ τίσ θανόντων ἦλθεν ἐξ Αἵδου πάλιν; ἀλλ’ ὡσ λόγοισι τόνδε μαλθάξαιμεν ἄν; ἥκιστα· φεύγειν σκαιὸν ἄνδρ’ ἐχθρὸν χρεών, σοφοῖσι δ’ εἴκειν καὶ τεθραμμένοισ καλῶσ· ῥᾷον γὰρ αἰδοῦσ ὑπολαβὼν φίλ’ ἂν τέμοισ. ἤδη δ’ ἐσῆλθέ μ’ εἰ παραιτησαίμεθα φυγὰσ τέκνων τῶνδ’· ἀλλὰ καὶ τόδ’ ἄθλιον, πενίᾳ σὺν οἰκτρᾷ περιβαλεῖν σωτηρίαν· ὡσ τὰ ξένων πρόσωπα φεύγουσιν φίλοισ ἓν ἦμαρ ἡδὺ βλέμμ’ ἔχειν φασὶν μόνον. τόλμα μεθ’ ἡμῶν θάνατον, ὃσ μένει σ’ ὅμωσ. προκαλούμεθ’ εὐγένειαν, ὦ γέρον, σέθεν· τὰσ τῶν θεῶν γὰρ ὅστισ ἐκμοχθεῖ τύχασ, πρόθυμόσ ἐστιν, ἡ προθυμία δ’ ἄφρων· ὃ χρὴ γὰρ οὐδεὶσ μὴ χρεὼν θήσει ποτέ. εἰ μὲν σθενόντων τῶν ἐμῶν βραχιόνων ἦν τίσ σ’ ὑβρίζων, ῥᾳδίωσ ἐπαύσατ’ ἄν· νῦν δ’ οὐδέν ἐσμεν. σὸν δὲ τοὐντεῦθεν σκοπεῖν ὅπωσ διώσῃ τὰσ τύχασ, Ἀμφιτρύων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION