Euripides, Heracles, episode 2:

(에우리피데스, Heracles, episode 2:)

γέρων δὲ δή τισ ἔστι Καδμείων λόγοσ ὡσ ἦν πάροσ Δίρκησ τισ εὐνήτωρ Λύκοσ τὴν ἑπτάπυργον τήνδε δεσπόζων πόλιν, τὼ λευκοπώλω πρὶν τυραννῆσαι χθονὸσ Ἀμφίον’ ἠδὲ Ζῆθον, ἐκγόνω Διόσ. ἧσ μήποθ’ ὅστισ καὶ μέσωσ εὔνουσ ἐμοὶ τύχοι, φίλων ἔλεγχον ἀψευδέστατον. οὗ ταὐτὸν ὄνομα παῖσ πατρὸσ κεκλημένοσ, Καδμεῖοσ οὐκ ὤν, ἀλλ’ ἀπ’ Εὐβοίασ μολών, κτείνει Κρέοντα καὶ κτανὼν ἄρχει χθονόσ, στάσει νοσοῦσαν τήνδ’ ἐπεσπεσὼν πόλιν. ἡμῖν δὲ κῆδοσ ἐσ Κρέοντ’ ἀνημμένον κακὸν μέγιστον, ὡσ ἐοίκε, γίγνεται. τοὐμοῦ γὰρ ὄντοσ παιδὸσ ἐν μυχοῖσ χθονὸσ ὁ καινὸσ οὗτοσ τῆσδε γῆσ ἄρχων Λύκοσ τοὺσ Ἡρακλείουσ παῖδασ ἐξελεῖν θέλει κτανὼν δάμαρτά <θ’>, ὡσ φόνῳ σβέσῃ φόνον, κἄμ’ ‐ εἴ τι δὴ χρὴ κἄμ’ ἐν ἀνδράσιν λέγειν γέροντ’ ἀχρεῖον ‐ μή ποθ’ οἵδ’ ἠνδρωμένοι μήτρωσιν ἐκπράξωσιν αἵματοσ δίκην. ἐγὼ δέ ‐ λείπει γάρ με τοῖσδ’ ἐν δώμασιν τροφὸν τέκνων οἰκουρόν, ἡνίκα χθονὸσ μέλαιναν ὄρφνην εἰσέβαινε, παῖσ ἐμόσ ‐ σὺν μητρί, τέκνα μὴ θάνωσ’ Ἡρακλέουσ, βωμὸν καθίζω τόνδε σωτῆροσ Διόσ, ὃν καλλινίκου δορὸσ ἄγαλμ’ ἱδρύσατο Μινύασ κρατήσασ οὑμὸσ εὐγενὴσ τόκοσ. πάντων δὲ χρεῖοι τάσδ’ ἕδρασ φυλάσσομεν, σίτων ποτῶν ἐσθῆτοσ, ἀστρώτῳ πέδῳ πλευρὰσ τιθέντεσ· ἐκ γὰρ ἐσφραγισμένοι δόμων καθήμεθ’ ἀπορίᾳ σωτηρίασ. φίλων δὲ τοὺσ μὲν οὐ σαφεῖσ ὁρῶ φίλουσ, οἳ δ’ ὄντεσ ὀρθῶσ ἀδύνατοι προσωφελεῖν. τοιοῦτον ἀνθρώποισιν ἡ δυσπραξία·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION