뜻

1. 부르다, 소환하다, 호소하다, 초대하다, 불러내다
2. 부르다, 간청하다

1. to call to witness, appeal to, to call, as one's witness
2. to call on earnestly, to conjure, to call on
3. to affirm or declare before witnesses

예문

• τύπτομαι, ἔπειτ’ ἐπισχὼν ὀλίγον ἐπιμαρτύρομαι, εἶτ’ αὖθισ ἀκαρῆ διαλιπὼν δικάζομαι. (Aristophanes, Clouds, Episode19)

  (아리스토파네스, Clouds, Episode19)

• ὅτι δὲ ταῦτ’ ἀληθῆ λέγω, καὶ ἐξεπρέμνισαν οὗτοι τὰσ ἐλάασ ἐκ τῶν χωρίων ὧν Ἁγνίασ κατέλιπεν, μάρτυρασ ὑμῖν τούτων παρεξόμεθα τούσ τε προσχώρουσ καὶ τῶν ἄλλων οὓσ παρεκαλέσαμεν, ὅτ’ ἐπεμαρτυρόμεθα περὶ τούτων. (Demosthenes, Speeches 41-50, 106:1)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 106:1)

• ὡσ δὲ αὐτῷ διεφθάρατο πολλοί, καὶ μάλιστα οἱ γενόμενοι τοῦ Πομπηίου διὰ δέοσ τοῦ μήπω τὰσ σπονδὰσ βεβαίουσ σφίσιν, εἰ μὴ συνθοῖτο ὁ Καῖσαρ, εἶναι, ἀγνοοῦντοσ ἔτι ταῦτα τοῦ Λεπίδου δι’ ἀπραξίαν ὁ Καῖσαρ ἐπῆλθεν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ σὺν ἱππεῦσι πολλοῖσ, οὓσ πρὸ τοῦ χάρακοσ καταλιπὼν ἐσῄει μετ’ ὀλίγων, καὶ παριὼν ἐπεμαρτύρετο ἑκάστοισ ἄκων ἐσ πόλεμον καθίστασθαι. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 13 2:4)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 13 2:4)

유사 형태

• ἐπιμαρτυρόμενος (3)
• ἐπιμαρτυρόμενοι (2)
• ἐπιμαρτυρομένους (1)
• ἐπιμαρτύρομαι (1)
• ἐπιμαρτυρούμενον (1)
• ἐπιμαρτυρόμεθά (1)
• ἐπιμαρτυρουμένου (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.