Sense

1. to make to fall, throw down, overthrow, by tripping up, to trip up in wrestling, to throw, on her beam-ends, throws, to be tripped up, reeling, staggering
2. to cause to fall, overthrow, defeat, to be overthrown, to fall, fail, be undone, become helpless, mishap took place, I shall, fail
3. to baffle, foil, balk, disappoint, to err, go wrong, be mistaken
4. to be balked of or foiled in

Examples

• ἐν Ἱππολύτῳ Εὐριπιδείῳ πάλιν ἡ Ἀφροδίτη φησίν ὅσοι τε Πόντου τερμόνων τ’ Ἀτλαντικῶν ναίουσιν εἴσω φῶσ ὁρῶντεσ ἡλίου, τοὺσ μὲν σέβοντασ τἀμὰ πρεσβεύω κράτη, σφάλλω δ’ ὅσοι φρονοῦσιν εἰσ ἡμᾶσ μέγα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 741)

Similar forms

• σφαλερὸν (24)
• σφαλεὶς (20)
• σφαλῆναι (17)
• σφαλερὰ (17)
• σφάλματα (16)
• σφάλμα (15)
• σφαλέντες (13)
• σφάλλεται (12)
• σφαλερὰν (9)
• σφαλερόν (8)
• σφαλέντος (6)
• σφαλῇ (6)
• σφαλέντα (6)
• σφαλερῶς (6)
• σφάλλειν (5)
• σφαλέντων (5)
• σφαλῇς (4)
• σφαλεῖσιν (4)
• σφαλεραὶ (4)
• σφαλῶσι (4)
• σφαλεῖσι (4)
• σφάλμασι (4)
• σφαλείς (4)
• σφάλλουσι (3)
• σφαλῶσιν (3)
• σφαλεροῦ (3)
• σφαλεῖσαν (3)
• σφαλερὴ (3)
• σφαλεροὶ (3)
• σφαλείης (3)
• σφαλερὸς (3)
• σφάλματ (3)
• σφαλῶμεν (3)
• σφάλλοιτο (3)
• σφάλματος (2)
• σφαλῶ (2)
• σφαλεῖεν (2)
• σφάλληταί (2)
• σφαλεραί (2)
• σφάλληται (2)
• σφαλμάτων (2)
• σφαλῆτε (2)
• σφάλλῃ (1)
• σφαλείητε (1)
• σφαλερήν (1)
• σφάλλει (1)
• σφάλλον (1)
• σφάλμασιν (1)
• σφαλῆτ (1)
• σφαλὸς (1)
• σφάλαι (1)
• σφαλεῖς (1)
• σφαλερῷ (1)
• σφάλλοντι (1)
• σφαλερὴν (1)
• σφάλλεαι (1)
• σφάλλομαι (1)
• σφαλτοι‧ (1)
• σφαλεῖέν (1)
• σφαλεῖσά (1)
• σφαλερὰς (1)
• σφάλης (1)
• σφάλλω (1)
• σφαλὲν (1)
• σφαλεραί‧ (1)
• σφαλερῆς (1)
• σφαλεροὺς (1)
• σφάλλοντα (1)
• σφαλείη (1)
• σφαλείσης (1)
• σφαλερή (1)
• σφαλερός (1)
• σφάλην (1)
• σφάλμα‧ (1)
• σφαλοῦσιν (1)
• σφαλάκων (1)
• σφαλέντας (1)
• σφαλεροῖς (1)
• σφαλερῶν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.