Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ζηλωτικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ζηλωτικός ζηλωτική ζηλωτικόν

Structure: ζηλωτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from zhlwto/s

Sense

  1. emulous

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ζηλωτικός ζηλωτική ζηλωτικόν
Genitive ζηλωτικοῦ ζηλωτικῆς ζηλωτικοῦ
Dative ζηλωτικῷ ζηλωτικῇ ζηλωτικῷ
Accusative ζηλωτικόν ζηλωτικήν ζηλωτικόν
Vocative ζηλωτικέ ζηλωτική ζηλωτικόν
DualN/A/V ζηλωτικώ ζηλωτικᾱ́ ζηλωτικώ
G/D ζηλωτικοῖν ζηλωτικαῖν ζηλωτικοῖν
PluralNominative ζηλωτικοί ζηλωτικαί ζηλωτικά
Genitive ζηλωτικῶν ζηλωτικῶν ζηλωτικῶν
Dative ζηλωτικοῖς ζηλωτικαῖς ζηλωτικοῖς
Accusative ζηλωτικούς ζηλωτικᾱ́ς ζηλωτικά
Vocative ζηλωτικοί ζηλωτικαί ζηλωτικά
Positive Comparative Superlative
Adjective ζηλωτικός ζηλωτικοῦ ζηλωτικότερος ζηλωτικοτεροῦ ζηλωτικότατος ζηλωτικοτατοῦ
Adverb ζηλωτικώς ζηλωτικότερον ζηλωτικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ μὲν γὰρ αὑτὸν παρασκευάζει διὰ τὸν ζῆλον τυγχάνειν τῶν ἀγαθῶν, ὁ δὲ τὸν πλησίον μὴ ἔχειν διὰ τὸν φθόνον, ἀνάγκη δὴ ζηλωτικοὺσ μὲν εἶναι τοὺσ ἀξιοῦντασ αὑτοὺσ ἀγαθῶν ὧν μὴ ἔχουσιν, <ἐνδεχομένων αὐτοῖσ λαβεῖν>· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 11 1:3)
  • καὶ ὧν πρόγονοι ἢ συγγενεῖσ ἢ οἰκεῖοι ἢ τὸ ἔθνοσ ἢ ἡ πόλισ ἔντιμοι, ζηλωτικοὶ περὶ ταῦτα· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 11 3:1)

Synonyms

  1. emulous

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION