Sense

1. a heaping up (e.g. of earth); a raising of a mound or bank (e.g. against a city)
2. a filling up, blocking by earth thrown in
3. embankment

Examples

• καὶ παρασκευασάμενοσ τάφρου τε χώσει καὶ χάρακοσ ἐπιβάσει ἃ πρόσφορα εἶναι ἔμελλεν, ἐπειδὴ πάντα ἐγένετο τὰ πρὸσ τὸν ἀγῶνα εὐτρεπῆ, μετὰ τὸν πρῶτον ὕπνον ἀναστήσασ τὸ κράτιστον τοῦ στρατοῦ μέροσ ἄξειν ἐπὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων ἔμελλεν ἔρυμα, τοῖσ τ’ ἐν Φιδήνῃ κατεστρατοπεδευκόσι παρήγγειλεν, ἐπειδὰν ἐξεληλυθότασ αἴσθωνται τοὺσ σφετέρουσ ἐξιέναι καὶ αὐτοὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ κούφῃ ἐσταλμένουσ ὁπλίσει· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 41 4:1)
• γεγόνει δὲ οὗτοσ ἐν ταῖσ ἐκδρομαῖσ ἐπιφανὴσ τοὺσ πολλοὺσ ἐξιέναι καὶ κωλύειν τὴν χῶσιν παρακαλῶν καὶ κατὰ τὰσ μάχασ πολλὰ καὶ δεινὰ τοὺσ Ῥωμαίουσ διατιθείσ, τοῖσ δὲ σὺν αὐτῷ τολμῶσιν ἐπεκτρέχειν ῥᾳδίαν μὲν τὴν προσβολὴν τιθέμενοσ, ἀκίνδυνον δὲ παρέχων τὴν ἀναχώρησιν τῷ τελευταῖοσ ἀπιέναι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 226:1)

Similar forms

• χώσεται (1)
• χώσει (1)
• χῶσιν (1)
• χῶσε (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary