Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χηρεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: χηρεύω χηρεύσω

Structure: χηρεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: xh/ra

Sense

  1. to be bereaved
  2. to be bereaved of a husband, to be widowed, live in widowhood, to be a widower
  3. to live in solitude
  4. to bereave

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χηρεύω χηρεύεις χηρεύει
Dual χηρεύετον χηρεύετον
Plural χηρεύομεν χηρεύετε χηρεύουσιν*
SubjunctiveSingular χηρεύω χηρεύῃς χηρεύῃ
Dual χηρεύητον χηρεύητον
Plural χηρεύωμεν χηρεύητε χηρεύωσιν*
OptativeSingular χηρεύοιμι χηρεύοις χηρεύοι
Dual χηρεύοιτον χηρευοίτην
Plural χηρεύοιμεν χηρεύοιτε χηρεύοιεν
ImperativeSingular χήρευε χηρευέτω
Dual χηρεύετον χηρευέτων
Plural χηρεύετε χηρευόντων, χηρευέτωσαν
Infinitive χηρεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χηρευων χηρευοντος χηρευουσα χηρευουσης χηρευον χηρευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χηρεύομαι χηρεύει, χηρεύῃ χηρεύεται
Dual χηρεύεσθον χηρεύεσθον
Plural χηρευόμεθα χηρεύεσθε χηρεύονται
SubjunctiveSingular χηρεύωμαι χηρεύῃ χηρεύηται
Dual χηρεύησθον χηρεύησθον
Plural χηρευώμεθα χηρεύησθε χηρεύωνται
OptativeSingular χηρευοίμην χηρεύοιο χηρεύοιτο
Dual χηρεύοισθον χηρευοίσθην
Plural χηρευοίμεθα χηρεύοισθε χηρεύοιντο
ImperativeSingular χηρεύου χηρευέσθω
Dual χηρεύεσθον χηρευέσθων
Plural χηρεύεσθε χηρευέσθων, χηρευέσθωσαν
Infinitive χηρεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χηρευομενος χηρευομενου χηρευομενη χηρευομενης χηρευομενον χηρευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χηρεύσω χηρεύσεις χηρεύσει
Dual χηρεύσετον χηρεύσετον
Plural χηρεύσομεν χηρεύσετε χηρεύσουσιν*
OptativeSingular χηρεύσοιμι χηρεύσοις χηρεύσοι
Dual χηρεύσοιτον χηρευσοίτην
Plural χηρεύσοιμεν χηρεύσοιτε χηρεύσοιεν
Infinitive χηρεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χηρευσων χηρευσοντος χηρευσουσα χηρευσουσης χηρευσον χηρευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χηρεύσομαι χηρεύσει, χηρεύσῃ χηρεύσεται
Dual χηρεύσεσθον χηρεύσεσθον
Plural χηρευσόμεθα χηρεύσεσθε χηρεύσονται
OptativeSingular χηρευσοίμην χηρεύσοιο χηρεύσοιτο
Dual χηρεύσοισθον χηρευσοίσθην
Plural χηρευσοίμεθα χηρεύσοισθε χηρεύσοιντο
Infinitive χηρεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χηρευσομενος χηρευσομενου χηρευσομενη χηρευσομενης χηρευσομενον χηρευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχήρευον ἐχήρευες ἐχήρευεν*
Dual ἐχηρεύετον ἐχηρευέτην
Plural ἐχηρεύομεν ἐχηρεύετε ἐχήρευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχηρευόμην ἐχηρεύου ἐχηρεύετο
Dual ἐχηρεύεσθον ἐχηρευέσθην
Plural ἐχηρευόμεθα ἐχηρεύεσθε ἐχηρεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὕτη, Γαϊού Μαρκέλλου τοῦ γήμαντοσ αὐτὴν οὐ πάλαι τεθνηκότοσ, ἐχήρευεν. (Plutarch, Antony, chapter 31 2:1)
  • οὔτε γὰρ δι’ ἀπορίαν οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν ὡσ οὐκ εὐθὺσ ἀπέδοσαν Τιμοκράτει τε γάρ ἐστιν οὐσία πλέον ἢ δέκα ταλάντων, Ὀνήτορί τε πλέον ἢ τριάκοντα, ὥστ’ οὐκ ἂν διὰ τοῦτό γ’ εἰε͂ν οὐκ εὐθὺσ δεδωκότεσ οὔτε κτήματα μὲν ἦν αὐτοῖσ, ἀργύριον δ’ οὐκ ἔτυχεν παρόν, ἡ γυνὴ δ’ ἐχήρευεν, διὸ πρᾶξαι ταῦτ’ ἠπείχθησαν οὐχ ἅμα τὴν προῖκα διδόντεσ· (Demosthenes, Speeches 21-30, 13:2)

Synonyms

  1. to be bereaved

  2. to bereave

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION