Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χαλκευτός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: χαλκευτός χαλκευτή χαλκευτόν

Structure: χαλκευτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: 분사형

Sense

  1. wrought of metal, wrought

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative χαλκευτός χαλκευτή χαλκευτόν
Genitive χαλκευτοῦ χαλκευτῆς χαλκευτοῦ
Dative χαλκευτῷ χαλκευτῇ χαλκευτῷ
Accusative χαλκευτόν χαλκευτήν χαλκευτόν
Vocative χαλκευτέ χαλκευτή χαλκευτόν
DualN/A/V χαλκευτώ χαλκευτᾱ́ χαλκευτώ
G/D χαλκευτοῖν χαλκευταῖν χαλκευτοῖν
PluralNominative χαλκευτοί χαλκευταί χαλκευτά
Genitive χαλκευτῶν χαλκευτῶν χαλκευτῶν
Dative χαλκευτοῖς χαλκευταῖς χαλκευτοῖς
Accusative χαλκευτούς χαλκευτᾱ́ς χαλκευτά
Vocative χαλκευτοί χαλκευταί χαλκευτά
Positive Comparative Superlative
Adjective χαλκευτός χαλκευτοῦ χαλκευτότερος χαλκευτοτεροῦ χαλκευτότατος χαλκευτοτατοῦ
Adverb χαλκευτώς χαλκευτότερον χαλκευτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὄβριμον ἀκαμάτου στίχον αἴνεσον Ἀντιμάχοιο, ἄξιον ἀρχαίων ὀφρύοσ ἡμιθέων, Πιερίδων χαλκευτὸν ἐπ’ ἄκμοσιν, εἰ τορὸν οὐᾶσ ἔλλαχεσ, εἰ ζαλοῖσ τὰν ἀγέλαστον ὄπα, εἰ τὰν ἄτριπτον καὶ ἀνέμβατον ἀτραπὸν ἄλλοισ μαίεαι. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4091)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION