뜻

1. 뒤따라가다, 따라오다

1. to come after, come later or too late
2. to come short of, come too late for, to lag behind
3. to come short of, be inferior to, he falls short

예문

• οὔτε γὰρ προτερεῖ οὔθ’ ὑστερίζει οὔτε οἷσ οὐ δεῖ ὀργίζεται οὔτε οἷσ δεῖ οὐκ ὀργίζεται. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 82:2)

  (아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 82:2)

• διὸ οὔτε τὰ ἐπιπόλαια τῶν ἐνθυμημάτων εὐδοκιμεῖ ἐπιπόλαια γὰρ λέγομεν τὰ παντὶ δῆλα, καὶ ἃ μηδὲν δεῖ ζητῆσαι, οὔτε ὅσα εἰρημένα ἀγνοοῦμεν, ἀλλ’ ὅσων ἢ ἅμα λεγομένων ἡ γνῶσισ γίνεται, καὶ εἰ μὴ πρότερον ὑπῆρχεν, ἢ μικρὸν ὑστερίζει ἡ διάνοια· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 10 4:2)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 10 4:2)

• τῆσ Φασαήλου δὲ ἀρετῆσ ὑστερίζει φθάσαντοσ πέτρᾳ προσρῆξαι τὴν κεφαλήν, ὡσ καὶ σιδήρου καὶ χειρῶν εἴργετο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 391:2)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 391:2)

유사 형태

• ὑστερίζειν (10)
• ὑστερίζοντα (3)
• ὑστερίζει (3)
• ὑστερικῶν (2)
• ὑστερίζουσι (1)
• ὑστερίσητε (1)
• ὑστερικά (1)
• ὑστερίζῃ (1)
• ὐστερίζων (1)
• ὑστεριζούσῃ (1)
• ὑστεριοῦμεν (1)
• ὑστέριζον (1)
• ὑστερίζετε (1)
• ὑστερίζων (1)
• ὑστεριῶν (1)
• ὑστερίζοντι (1)
• ὑστερίζον (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.