Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπηχέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπηχέω ὑπηχήσω

Structure: ὑπηχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sound under or in answer, to echo, respond

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπήχω ὑπήχεις ὑπήχει
Dual ὑπήχειτον ὑπήχειτον
Plural ὑπήχουμεν ὑπήχειτε ὑπήχουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπήχω ὑπήχῃς ὑπήχῃ
Dual ὑπήχητον ὑπήχητον
Plural ὑπήχωμεν ὑπήχητε ὑπήχωσιν*
OptativeSingular ὑπήχοιμι ὑπήχοις ὑπήχοι
Dual ὑπήχοιτον ὑπηχοίτην
Plural ὑπήχοιμεν ὑπήχοιτε ὑπήχοιεν
ImperativeSingular ὑπῆχει ὑπηχεῖτω
Dual ὑπήχειτον ὑπηχεῖτων
Plural ὑπήχειτε ὑπηχοῦντων, ὑπηχεῖτωσαν
Infinitive ὑπήχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπηχων ὑπηχουντος ὑπηχουσα ὑπηχουσης ὑπηχουν ὑπηχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπήχουμαι ὑπήχει, ὑπήχῃ ὑπήχειται
Dual ὑπήχεισθον ὑπήχεισθον
Plural ὑπηχοῦμεθα ὑπήχεισθε ὑπήχουνται
SubjunctiveSingular ὑπήχωμαι ὑπήχῃ ὑπήχηται
Dual ὑπήχησθον ὑπήχησθον
Plural ὑπηχώμεθα ὑπήχησθε ὑπήχωνται
OptativeSingular ὑπηχοίμην ὑπήχοιο ὑπήχοιτο
Dual ὑπήχοισθον ὑπηχοίσθην
Plural ὑπηχοίμεθα ὑπήχοισθε ὑπήχοιντο
ImperativeSingular ὑπήχου ὑπηχεῖσθω
Dual ὑπήχεισθον ὑπηχεῖσθων
Plural ὑπήχεισθε ὑπηχεῖσθων, ὑπηχεῖσθωσαν
Infinitive ὑπήχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπηχουμενος ὑπηχουμενου ὑπηχουμενη ὑπηχουμενης ὑπηχουμενον ὑπηχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπηχήσω ὑπηχήσεις ὑπηχήσει
Dual ὑπηχήσετον ὑπηχήσετον
Plural ὑπηχήσομεν ὑπηχήσετε ὑπηχήσουσιν*
OptativeSingular ὑπηχήσοιμι ὑπηχήσοις ὑπηχήσοι
Dual ὑπηχήσοιτον ὑπηχησοίτην
Plural ὑπηχήσοιμεν ὑπηχήσοιτε ὑπηχήσοιεν
Infinitive ὑπηχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπηχησων ὑπηχησοντος ὑπηχησουσα ὑπηχησουσης ὑπηχησον ὑπηχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπηχήσομαι ὑπηχήσει, ὑπηχήσῃ ὑπηχήσεται
Dual ὑπηχήσεσθον ὑπηχήσεσθον
Plural ὑπηχησόμεθα ὑπηχήσεσθε ὑπηχήσονται
OptativeSingular ὑπηχησοίμην ὑπηχήσοιο ὑπηχήσοιτο
Dual ὑπηχήσοισθον ὑπηχησοίσθην
Plural ὑπηχησοίμεθα ὑπηχήσοισθε ὑπηχήσοιντο
Infinitive ὑπηχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπηχησομενος ὑπηχησομενου ὑπηχησομενη ὑπηχησομενης ὑπηχησομενον ὑπηχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔πῆχουν ῡ̔πῆχεις ῡ̔πῆχειν*
Dual ῡ̔πήχειτον ῡ̔πηχεῖτην
Plural ῡ̔πήχουμεν ῡ̔πήχειτε ῡ̔πῆχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔πηχοῦμην ῡ̔πήχου ῡ̔πήχειτο
Dual ῡ̔πήχεισθον ῡ̔πηχεῖσθην
Plural ῡ̔πηχοῦμεθα ῡ̔πήχεισθε ῡ̔πήχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κρανίον ἐλάφου γυμνὸν τῶν σαρκῶν, καὶ τὰ μὲν κέρατα πήχεισ ὥσπερ ἦσαν, ζυγώσασ δὲ αὐτὰ καὶ ἐνάψασ τὰ νεῦρα, οὐδὲ κόλλοπι περιστρέψασ, ἐμελῴδει ἄμουσόν τι καὶ ἀπῳδόν, ἄλλο μὲν αὐτὸσ βοῶν, ἄλλο δὲ ἡ λύρα ὑπήχει, ὥστε οὐδὲ κατέχειν τὸν γέλωτα ἐδυνάμεθα ἐπὶ τῷ ἐρωτικῷ ἐκείνῳ ᾅσματι· (Lucian, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 45)
  • τοὐναντίον ἐν μὲν ταῖσ ἐπιπόνοισ καὶ κινδυνώδεσιν ὑπουργίαισ ἀπαγορεύει, κἂν διαπειρώμενοσ κρούσῃσ, σαθρὸν ἔκ τινοσ προφάσεωσ ὑπηχεῖ καὶ ἀγεννέσ· (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 23 7:1)
  • θερινόν τε καὶ λιγυρὸν ὑπηχεῖ τῷ τῶν τεττίγων χορῷ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 21:2)
  • ἐγὼ δ’ ἐκέλευσα λαβόντα ποτήριον ὥσπερ λύραν ἐντείνεσθαι τὴν ἐπαινουμένην κρᾶσιν καὶ ἁρμονίαν, καὶ προσελθὼν ὁ παῖσ ὑπήχει τὴν ἄκρατον· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, 3:2)

Synonyms

  1. to sound under or in answer

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION