Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερτελής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὑπερτελής ὑπερτελές

Structure: ὑπερτελη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: te/los

Sense

  1. leaping over the strait
  2. rising or appearing above, having reached the end

Examples

  • τίσ οἴκων θυοδόκων ὑπερτελὴσ ἀντήλιον πρόσωπον ἐκφαίνει θεῶν; (Euripides, Ion, episode, iambic23)
  • νῦν δ’ ἡνίκ’ ἄθλων τῶνδ’ ὑπερτελὴσ ἔφυ, ἐνταῦθα δὴ μάλιστα ταρβήσασ’ ἔχω. (Sophocles, Trachiniae, episode 1:17)
  • μέγαν δὲ πανὸν ἐκ νήσου τρίτον Ἀθῷον αἶποσ Ζηνὸσ ἐξεδέξατο, ὑπερτελήσ τε, πόντον ὥστε νωτίσαι, ἰσχὺσ πορευτοῦ λαμπάδοσ πρὸσ ἡδονὴν πεύκη τὸ χρυσοφεγγέσ, ὥσ τισ ἥλιοσ, σέλασ παραγγείλασα Μακίστου σκοπαῖσ· (Aeschylus, Agamemnon, episode 1:4)

Synonyms

  1. leaping over the strait

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION