Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερτελής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὑπερτελής ὑπερτελές

Structure: ὑπερτελη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: te/los

Sense

  1. leaping over the strait
  2. rising or appearing above, having reached the end

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative ὑπερτελής ὑπέρτελες
Genitive ὑπερτελούς ὑπερτέλους
Dative ὑπερτελεί ὑπερτέλει
Accusative ὑπερτελή ὑπέρτελες
Vocative ὑπερτελές ὑπέρτελες
DualN/A/V ὑπερτελεί ὑπερτέλει
G/D ὑπερτελοίν ὑπερτέλοιν
PluralNominative ὑπερτελείς ὑπερτέλη
Genitive ὑπερτελών ὑπερτέλων
Dative ὑπερτελέσιν* ὑπερτέλεσιν*
Accusative ὑπερτελείς ὑπερτέλη
Vocative ὑπερτελείς ὑπερτέλη
Positive Comparative Superlative
Adjective ὑπερτελής ὑπερτελούς ὑπερτελέστερος ὑπερτελεστέρου ὑπερτελέστατος ὑπερτελεστάτου
Adverb ὑπερτελέως ὑπερτελέστερον ὑπερτελέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τίσ οἴκων θυοδόκων ὑπερτελὴσ ἀντήλιον πρόσωπον ἐκφαίνει θεῶν; (Euripides, Ion, episode, iambic23)
  • νῦν δ’ ἡνίκ’ ἄθλων τῶνδ’ ὑπερτελὴσ ἔφυ, ἐνταῦθα δὴ μάλιστα ταρβήσασ’ ἔχω. (Sophocles, Trachiniae, episode 1:17)
  • μέγαν δὲ πανὸν ἐκ νήσου τρίτον Ἀθῷον αἶποσ Ζηνὸσ ἐξεδέξατο, ὑπερτελήσ τε, πόντον ὥστε νωτίσαι, ἰσχὺσ πορευτοῦ λαμπάδοσ πρὸσ ἡδονὴν πεύκη τὸ χρυσοφεγγέσ, ὥσ τισ ἥλιοσ, σέλασ παραγγείλασα Μακίστου σκοπαῖσ· (Aeschylus, Agamemnon, episode 1:4)

Synonyms

  1. leaping over the strait

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION