Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερκολακεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπερκολακεύω ὑπερκολακεύσω

Structure: ὑπερ (Prefix) + κολακεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to flatter immoderately

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερκολακεύω ὑπερκολακεύεις ὑπερκολακεύει
Dual ὑπερκολακεύετον ὑπερκολακεύετον
Plural ὑπερκολακεύομεν ὑπερκολακεύετε ὑπερκολακεύουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπερκολακεύω ὑπερκολακεύῃς ὑπερκολακεύῃ
Dual ὑπερκολακεύητον ὑπερκολακεύητον
Plural ὑπερκολακεύωμεν ὑπερκολακεύητε ὑπερκολακεύωσιν*
OptativeSingular ὑπερκολακεύοιμι ὑπερκολακεύοις ὑπερκολακεύοι
Dual ὑπερκολακεύοιτον ὑπερκολακευοίτην
Plural ὑπερκολακεύοιμεν ὑπερκολακεύοιτε ὑπερκολακεύοιεν
ImperativeSingular ὑπερκολάκευε ὑπερκολακευέτω
Dual ὑπερκολακεύετον ὑπερκολακευέτων
Plural ὑπερκολακεύετε ὑπερκολακευόντων, ὑπερκολακευέτωσαν
Infinitive ὑπερκολακεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερκολακευων ὑπερκολακευοντος ὑπερκολακευουσα ὑπερκολακευουσης ὑπερκολακευον ὑπερκολακευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερκολακεύομαι ὑπερκολακεύει, ὑπερκολακεύῃ ὑπερκολακεύεται
Dual ὑπερκολακεύεσθον ὑπερκολακεύεσθον
Plural ὑπερκολακευόμεθα ὑπερκολακεύεσθε ὑπερκολακεύονται
SubjunctiveSingular ὑπερκολακεύωμαι ὑπερκολακεύῃ ὑπερκολακεύηται
Dual ὑπερκολακεύησθον ὑπερκολακεύησθον
Plural ὑπερκολακευώμεθα ὑπερκολακεύησθε ὑπερκολακεύωνται
OptativeSingular ὑπερκολακευοίμην ὑπερκολακεύοιο ὑπερκολακεύοιτο
Dual ὑπερκολακεύοισθον ὑπερκολακευοίσθην
Plural ὑπερκολακευοίμεθα ὑπερκολακεύοισθε ὑπερκολακεύοιντο
ImperativeSingular ὑπερκολακεύου ὑπερκολακευέσθω
Dual ὑπερκολακεύεσθον ὑπερκολακευέσθων
Plural ὑπερκολακεύεσθε ὑπερκολακευέσθων, ὑπερκολακευέσθωσαν
Infinitive ὑπερκολακεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερκολακευομενος ὑπερκολακευομενου ὑπερκολακευομενη ὑπερκολακευομενης ὑπερκολακευομενον ὑπερκολακευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερεκολάκευον ὑπερεκολάκευες ὑπερεκολάκευεν*
Dual ὑπερεκολακεύετον ὑπερεκολακευέτην
Plural ὑπερεκολακεύομεν ὑπερεκολακεύετε ὑπερεκολάκευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερεκολακευόμην ὑπερεκολακεύου ὑπερεκολακεύετο
Dual ὑπερεκολακεύεσθον ὑπερεκολακευέσθην
Plural ὑπερεκολακευόμεθα ὑπερεκολακεύεσθε ὑπερεκολακεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to flatter immoderately

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION