Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερακοντίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπερακοντίζω ὑπερακοντιῶ

Structure: ὑπερ (Prefix) + ἀκοντίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to overshoot, to outdo, to outdo

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερακοντίζω ὑπερακοντίζεις ὑπερακοντίζει
Dual ὑπερακοντίζετον ὑπερακοντίζετον
Plural ὑπερακοντίζομεν ὑπερακοντίζετε ὑπερακοντίζουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπερακοντίζω ὑπερακοντίζῃς ὑπερακοντίζῃ
Dual ὑπερακοντίζητον ὑπερακοντίζητον
Plural ὑπερακοντίζωμεν ὑπερακοντίζητε ὑπερακοντίζωσιν*
OptativeSingular ὑπερακοντίζοιμι ὑπερακοντίζοις ὑπερακοντίζοι
Dual ὑπερακοντίζοιτον ὑπερακοντιζοίτην
Plural ὑπερακοντίζοιμεν ὑπερακοντίζοιτε ὑπερακοντίζοιεν
ImperativeSingular ὑπερακόντιζε ὑπερακοντιζέτω
Dual ὑπερακοντίζετον ὑπερακοντιζέτων
Plural ὑπερακοντίζετε ὑπερακοντιζόντων, ὑπερακοντιζέτωσαν
Infinitive ὑπερακοντίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερακοντιζων ὑπερακοντιζοντος ὑπερακοντιζουσα ὑπερακοντιζουσης ὑπερακοντιζον ὑπερακοντιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερακοντίζομαι ὑπερακοντίζει, ὑπερακοντίζῃ ὑπερακοντίζεται
Dual ὑπερακοντίζεσθον ὑπερακοντίζεσθον
Plural ὑπερακοντιζόμεθα ὑπερακοντίζεσθε ὑπερακοντίζονται
SubjunctiveSingular ὑπερακοντίζωμαι ὑπερακοντίζῃ ὑπερακοντίζηται
Dual ὑπερακοντίζησθον ὑπερακοντίζησθον
Plural ὑπερακοντιζώμεθα ὑπερακοντίζησθε ὑπερακοντίζωνται
OptativeSingular ὑπερακοντιζοίμην ὑπερακοντίζοιο ὑπερακοντίζοιτο
Dual ὑπερακοντίζοισθον ὑπερακοντιζοίσθην
Plural ὑπερακοντιζοίμεθα ὑπερακοντίζοισθε ὑπερακοντίζοιντο
ImperativeSingular ὑπερακοντίζου ὑπερακοντιζέσθω
Dual ὑπερακοντίζεσθον ὑπερακοντιζέσθων
Plural ὑπερακοντίζεσθε ὑπερακοντιζέσθων, ὑπερακοντιζέσθωσαν
Infinitive ὑπερακοντίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερακοντιζομενος ὑπερακοντιζομενου ὑπερακοντιζομενη ὑπερακοντιζομενης ὑπερακοντιζομενον ὑπερακοντιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερακοντίω ὑπερακοντίεις ὑπερακοντίει
Dual ὑπερακοντίειτον ὑπερακοντίειτον
Plural ὑπερακοντίουμεν ὑπερακοντίειτε ὑπερακοντίουσιν*
OptativeSingular ὑπερακοντίοιμι ὑπερακοντίοις ὑπερακοντίοι
Dual ὑπερακοντίοιτον ὑπερακοντιοίτην
Plural ὑπερακοντίοιμεν ὑπερακοντίοιτε ὑπερακοντίοιεν
Infinitive ὑπερακοντίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερακοντιων ὑπερακοντιουντος ὑπερακοντιουσα ὑπερακοντιουσης ὑπερακοντιουν ὑπερακοντιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερακοντίουμαι ὑπερακοντίει, ὑπερακοντίῃ ὑπερακοντίειται
Dual ὑπερακοντίεισθον ὑπερακοντίεισθον
Plural ὑπερακοντιοῦμεθα ὑπερακοντίεισθε ὑπερακοντίουνται
OptativeSingular ὑπερακοντιοίμην ὑπερακοντίοιο ὑπερακοντίοιτο
Dual ὑπερακοντίοισθον ὑπερακοντιοίσθην
Plural ὑπερακοντιοίμεθα ὑπερακοντίοισθε ὑπερακοντίοιντο
Infinitive ὑπερακοντίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερακοντιουμενος ὑπερακοντιουμενου ὑπερακοντιουμενη ὑπερακοντιουμενης ὑπερακοντιουμενον ὑπερακοντιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Κύκλωπι ὑπερακοντίζων τὸν τένθην Ἀρχέστρατόν φησιν ἔστω δ’ ἡμῖν κεστρεὺσ τμητόσ, νάρκη πνικτή, πέρκη σχιστή, τευθὶσ σακτή, συνόδων ὀπτόσ, γλαύκου προτομή, γόγγρου κεφαλή, βατράχου γαστήρ, θύννου λαγόνεσ, βατίδοσ νῶτον, κέστρασ ὀσφύσ, ψητταρικίσκοσ, μαινίσ, καρίσ, τρίγλη, φυκίσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 46 1:4)

Synonyms

  1. to overshoot

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION