Sense

1. a water-drinker, a thin-blooded, mean-spirited fellow

Examples

• ὅτι Φύλαρχός φησι Θεόδωρον τὸν Λαρισσαῖον ὑδροπότην γενέσθαι, τὸν ἀλλοτρίως ἀεί ποτε πρὸς Ἀντίγονον ἐσχηκότα τὸν βασιλέα, φησὶ δὲ καὶ τοὺς Ἴβηρας πάντας ὑδροποτεῖν καίτοι πλουσιωτάτους ἀνθρώπων ὄντας, μονοσιτεῖν τε αὐτοὺς ἀεὶ λέγει διὰ μικρολογίαν, ἐσθῆτας δὲ φορεῖν πολυτελεστάτας. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 211)
• Πύθερμος δὲ ἐν τοῖς Πειραιῶς τυραννεύουσι καταγράφει καὶ Γλαύκωνα ὑδροπότην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21 1:1)
• Μᾶτρις δ ὁ Θηβαῖος ὃν ἐβίω χρόνον οὐδὲν ἐσιτεῖτο ἢ μυρρίνης ὀλίγον, οἴνου δὲ καὶ τῶν ἄλλων πάντων ἀπείχετο πλὴν ὕδατος, ὑδροπότης δ ἦν καὶ Λάμπρος ὁ μουσικός, περὶ οὗ Φρύνιχός φησι: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21 1:3)
• Μάχων δ ὁ κωμικὸς ὑδροπότου Μοσχίωνος μέμνηται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21 2:2)
• "ὁ μὲν γὰρ ὑδροποτῶν καὶ μεριμνῶν τὰς νύκτας, ὥς φασιν, ὁ δὲ πορνοβοσκῶν καὶ μεθυσκόμενος κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην προγάστωρ ἡμῖν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἀνακαλεῖ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 22 2:1)
• τῶν Διονυσίων ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀγομένων Ἀρούντιος ἐκ γενετῆς ὑδροπότης ἐξουδένιζε τὴν τοῦ θεοῦ δύναμιν ὁ δὲ μέθην ἐνέβαλε, καὶ ἐβιάσατο τὴν θυγατέρα Μεδουλλίναν. (Plutarch, Parallela minora, section 19 1:2)
• τῶν Διονυσίων ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀγομένων, Ἀρούντιος ἐκ γενετῆς ὑδροπότης· (Plutarch, Parallela minora, section 19 3:2)

Similar forms

• ὑδροποτεῖν (7)
• ὑδροπότην (4)
• ὑδροπότης (3)
• ὑδροπότας (2)
• ὑδροποτῶν (2)
• ὑδροπόται (2)
• ὑδροποτέουσι (1)
• ὑδροπότου (1)
• ὑδροπότησε (1)
• ὑδροποτίη (1)
• ὑδροποτήσας (1)
• ὑδροποτοῦσιν (1)
• ὑδροπότει (1)
• ὑδροπότησον (1)
• ὑδροποτῆσαι? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.