뜻

1. a making blind, blinding

예문

• εἶτ ἐκλιπόντος εὐθύς, ὁ Λεωσθένης ἔλεγε τὴν δύναμιν ἐμπλανωμένην ἑαυτῇ καὶ περιπίπτουσαν ἐοικέναι τῷ Κύκλωπι, μετὰ τὴν τύφλωσιν ἐκτείνοντι πανταχοῖ τὰς χεῖρας ἐπ οὐδένα σκοπὸν φερομένας: (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 2:2)

  (플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 2:2)

• καὶ γὰρ ἔνδοξος ἐν ἐκείνῳ καὶ ἀήττητος καὶ μεγαλόφρων καὶ ἀνύβριστος καὶ φιλάνθρωπος εἶτ ἐκλιπόντος εὐθὺς ὁ Λεωσθένης ἔλεγε τὴν δύναμιν ἐμπλανωμένην ἑαυτῇ καὶ περιπίπτουσαν ἐοικέναι τῷ Κύκλωπι μετὰ τὴν τύφλωσιν ἐκτείνοντι πανταχοῖ τὰς χεῖρας ἐπ οὐδένα σκοπὸν φερομένας: (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 44)

  (플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 44)

• ὁ δὲ τοῦ Κυθηρίου Φιλοξένου Κύκλωψ ἐρῶν τῆς Γαλατείας καὶ ἐπαινῶν αὐτῆς τὸ κάλλος, προμαντευόμενος τὴν τύφλωσιν πάντα μᾶλλον αὐτῆς ἐπαινεῖ ἢ τῶν ὀφθαλμῶν μνημονεύει, λέγων ὧδε: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 17 3:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 17 3:2)

• Τοῖσι μελαγχολικοῖσι νουσήμασιν ἐς τάδε ἐπικίνδυνοι αἱ ἀποσκήψιες‧ ἢ ἀπόπληξιν τοῦ σώματος, ἢ σπασμὸν, ἢ μανίην, ἢ τύφλωσιν σημαίνουσιν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 60.56)

  (히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 60.56)

유사 형태

• τύφλωσιν (4)
• τυφλώσας (3)
• τυφλώσῃ (3)
• τυφλώσαντα (2)
• τυφλῶς (2)
• τυφλῶσαι (1)
• τυφλῶσαί? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.