Sense

1. driven on wheels, wheel-drawn
2. dragged by or at the wheels
3. hurried along like a wheel or chariot, whirling

Examples

• Ὦ λαμπρὸν ὄμμα τοῦ τροχηλάτου λύχνου κάλλιστ’ ἐν εὐστόχοισιν ἐζητημένον· (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 1:1)
• ὦ Φοῖβε, ποῖ μ’ αὖ τήνδ’ ἐσ ἄρκυν ἤγαγεσ χρήσασ, ἐπειδὴ πατρὸσ αἷμ’ ἐτεισάμην, μητέρα κατακτάσ, διαδοχαῖσ δ’ Ἐρινύων ἠλαυνόμεσθα φυγάδεσ ἔξεδροι χθονὸσ δρόμουσ τε πολλοὺσ ἐξέπλησα καμπίμουσ, ἐλθὼν δέ σ’ ἠρώτησα πῶσ τροχηλάτου μανίασ ἂν ἔλθοιμ’ ἐσ τέλοσ πόνων τ’ ἐμῶν, οὓσ ἐξεμόχθουν περιπολῶν καθ’ Ἑλλάδα ‐ σὺ δ’ εἶπασ ἐλθεῖν Ταυρικῆσ μ’ ὁρ́ουσ χθονόσ, ἔνθ’ Ἄρτεμίσ σοι σύγγονοσ βωμοὺσ ἔχοι, λαβεῖν τ’ ἄγαλμα θεᾶσ, ὅ φασιν ἐνθάδε ἐσ τούσδε ναοὺσ οὐρανοῦ πεσεῖν ἄπο· (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 4:11)
• "μάτην δὲ πόντου κυανέαισ δίναισ τραφεὶσ φλεβὸσ τροπωτὴρ πουλύπουσ, ἁλοὺσ βρόχων πλεκταῖσ ἀνάγκαισ, τῆσ τροχηλάτου κόρησ πίμπλησι λοπάδοσ στερροσώματον κύτοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52176)
• ἄγγελλε δ’ ὁρ́κον προστιθεὶσ ὁθούνεκα τέθνηκ’ Ὀρέστησ ἐξ ἀναγκαίασ τύχησ, ἄθλοισι Πυθικοῖσιν ἐκ τροχηλάτων δίφρων κυλισθείσ· (Sophocles, episode 2:10)

Similar forms

• τροχηλάτου (3)
• τροχηλάτης (2)
• τροχηλατήσους (1)
• τροχηλατεῖ (1)
• τροχηλάτοισιν (1)
• τροχηλάτων (1)
• τροχηλάτοιο (1)
• τροχηλάτην (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.