Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τριηραρχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τριηραρχέω

Structure: τριηραρχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be a trih/rarxos, to command a trireme
  2. to be trierarch, fit out a trireme for the public service, find trierarchs, has trierarchs found

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τριηράρχω τριηράρχεις τριηράρχει
Dual τριηράρχειτον τριηράρχειτον
Plural τριηράρχουμεν τριηράρχειτε τριηράρχουσιν*
SubjunctiveSingular τριηράρχω τριηράρχῃς τριηράρχῃ
Dual τριηράρχητον τριηράρχητον
Plural τριηράρχωμεν τριηράρχητε τριηράρχωσιν*
OptativeSingular τριηράρχοιμι τριηράρχοις τριηράρχοι
Dual τριηράρχοιτον τριηραρχοίτην
Plural τριηράρχοιμεν τριηράρχοιτε τριηράρχοιεν
ImperativeSingular τριηρᾶρχει τριηραρχεῖτω
Dual τριηράρχειτον τριηραρχεῖτων
Plural τριηράρχειτε τριηραρχοῦντων, τριηραρχεῖτωσαν
Infinitive τριηράρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τριηραρχων τριηραρχουντος τριηραρχουσα τριηραρχουσης τριηραρχουν τριηραρχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τριηράρχουμαι τριηράρχει, τριηράρχῃ τριηράρχειται
Dual τριηράρχεισθον τριηράρχεισθον
Plural τριηραρχοῦμεθα τριηράρχεισθε τριηράρχουνται
SubjunctiveSingular τριηράρχωμαι τριηράρχῃ τριηράρχηται
Dual τριηράρχησθον τριηράρχησθον
Plural τριηραρχώμεθα τριηράρχησθε τριηράρχωνται
OptativeSingular τριηραρχοίμην τριηράρχοιο τριηράρχοιτο
Dual τριηράρχοισθον τριηραρχοίσθην
Plural τριηραρχοίμεθα τριηράρχοισθε τριηράρχοιντο
ImperativeSingular τριηράρχου τριηραρχεῖσθω
Dual τριηράρχεισθον τριηραρχεῖσθων
Plural τριηράρχεισθε τριηραρχεῖσθων, τριηραρχεῖσθωσαν
Infinitive τριηράρχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τριηραρχουμενος τριηραρχουμενου τριηραρχουμενη τριηραρχουμενης τριηραρχουμενον τριηραρχουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτριηρᾶρχουν ἐτριηρᾶρχεις ἐτριηρᾶρχειν*
Dual ἐτριηράρχειτον ἐτριηραρχεῖτην
Plural ἐτριηράρχουμεν ἐτριηράρχειτε ἐτριηρᾶρχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτριηραρχοῦμην ἐτριηράρχου ἐτριηράρχειτο
Dual ἐτριηράρχεισθον ἐτριηραρχεῖσθην
Plural ἐτριηραρχοῦμεθα ἐτριηράρχεισθε ἐτριηράρχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ταῦτα μέντοι τὰ τοσαύτην ἔχοντ’ αἰσχύνην, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐπὶ τῷ τὴν πόλιν φεύγειν καὶ τὰ ὄντ’ ἀποκρύπτεσθαι προῄρηται πράττειν, ἵν’ ἐργασίασ ἀφανεῖσ διὰ τῆσ τραπέζησ ποιῆται, καὶ μήτε χορηγῇ μήτε τριηραρχῇ μήτ’ ἄλλο μηδὲν ὧν προσήκει ποιῇ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 104:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION