τηκεδών
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
τηκεδών
τηκεδόνος
Structure:
τηκεδων
(Stem)
Sense
- a melting away: a wasting away, consumption, decline
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- αἰεὶ δ’ εὐόρμου δεδοκημέναι ἐκ περιωπῆσ ἦ θαμὰ δὴ πολέων μελιηδέα νόστον ἕλοντο, τηκεδόνι φθινύθουσαι· (Apollodorus, Argonautica, book 4 15:9)
- Ἐπὶ δὲ σμικρῷ ὄγκῳ μετὰ σκληρίησ, ἀντιτυπίησ , ἀπονίη· διὰ τόδε πολλὸν χρόνον ζῶσι οἵδε· εἰ δὲ τοῦ πάθεοσ ἥττηντο, χρεὼν ὕδρωψ, ἢ φθίσισ, καὶ τοῦ σκήνεοσ τηκεδὼν ἐπιγίγνεται· ἀτὰρ ἠδὲ οὗτοσ ὁ τρόποσ τοῦ ὀλέθρου σφέασ τοῦ ζῆν ἐξάγει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 296)
- Ὁδὲ ἀνὰ σάρκα ἠδὲ τοῦ λευκοῦ φλέγματοσ, τὰσ μὲν λαγόνασ ἰόχοσι κενεὰσ, οἰδαλέο ἐάσι καὶ πρόσωπα καὶ βραχίον ασ· ἀτὰρ ἠδὲ ὁκόσα τοῖσι ἄλλοισι κενεὰ, τοῖσδε γίγνεται πλήρεα φλέγμα μεν γὰρ λευκὸν ἐπὶ τῷ λευκῷ φλεγματίᾳ συνίσταται , ψυχρόν τε καὶ παχύ· τοῦδε ἐμπίπλαται τὸ πᾶν, οἰδαίνει δὲ τὸ πρόσωπον, αὐχήν τε καὶ βραχίονεσ· παχὺ δὲ τὸ ἐπιγάστριο ν ἀπὸ τοῦ οἴδεοσ· μαζοὶ δὲ ἐσ ὄγκον αἴρονται, ὁκόσοι νέοι ἀκμὴν ὄντεσ ἐν εὐτυχίῃ τῆσ ἡλικίησ · ἐπὶ δὲ τῷ ἀνὰ σάρκα τηκεδὼν τῆσ σαρκὸσ ἐσ χυμὸν σαρκοει δέα , ἰχώρτε αἱμάλωποσ, ὁκοῖοσ Ῥέει ἀπὸ ἐντέρων ἕλκεσι· τοιόσδε καὶ ἐπὶ θλάσμασι ἀπὸ βάρεοσ ἐμπεσόντοσ, ἢν τάμῃσ τι ἐπιπολῆσ, ὁ χυμὸσ ἐκρέει· ἡ δὲ τῶν δυοῖν ἐπιμιξίη ἀμφοῖν ἴσχει τὰ σημήϊα. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 22)
- χρονίη μὲν ἡ τῆσ νούσου φυὴ, μακρῷ κυί̈σκεται χρόνῳ· βραχύβιοσ δὲ ὥνθρωποσ, ἢν ἡ κατάστασισ τελεσθῇ · ὀξείη γὰρ ἡ τηκεδὼν, ταχὺσ δὲ ὁ θάνατοσ, ποτὶ καὶ βίοσ αἰσχρὸσ καὶ ἐπίπονοσ· δίψοσ ἀκρατέσ · πολυποσίη ἀνισόμε τροσ οὔροισι πολλοῖσι · πλεῖον γὰρ ἐκρεῖ τὸ οὖρον, καὶ οὐκ ἂν ἐπίσχοι τισ αὐτέουσ, οὔτε πίνοντασ οὔτε οὐρέοντασ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 49)
- διαρκέουσι δὲ ἐσ χρόνον τινὰ, εἰ καὶ μὴ κάρτα πολλὸν, ὅτι πινεῦντσ οὐρέουσι, τηκεδὼν δὲ γίγνεται δεινή· οὔτε γάρ τι ἐκ τῆσ πόσιοσ μέγα ἐσ τὸ σκῆνοσ ἔρχεται, καὶ ξυναπέρχεται τῶν σαρκῶν ἐσ τὰ οὖρα μυρία. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 58)
- δηλοῖ δὲ τὸ πῦον, ἀτὰρ ἠδὲ οὖρα κάκοδμα, ἢ ἄνοδμα· ἐάρ μὲν οὖν αἱμορραγίασ τίκτει καὶ ἀποστάσιασ · χειμὼν δὲ καὶ φθινόπωρον, λίθουσ · ἢν δὲ ἐπὶ λίθοισι ἕλκεα γένηται, ἀναλθέεσ μὲν αἱ νοῦσοι, ταχείη τηκεδὼν καὶ θάνατοσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 104)