Ancient Greek-English Dictionary Language

συσσιτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συσσιτέω συσσιτήσω

Structure: συς (Prefix) + σιτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to mess with, to mess together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσσίτω συσσίτεις συσσίτει
Dual συσσίτειτον συσσίτειτον
Plural συσσίτουμεν συσσίτειτε συσσίτουσιν*
SubjunctiveSingular συσσίτω συσσίτῃς συσσίτῃ
Dual συσσίτητον συσσίτητον
Plural συσσίτωμεν συσσίτητε συσσίτωσιν*
OptativeSingular συσσίτοιμι συσσίτοις συσσίτοι
Dual συσσίτοιτον συσσιτοίτην
Plural συσσίτοιμεν συσσίτοιτε συσσίτοιεν
ImperativeSingular συσσῖτει συσσιτεῖτω
Dual συσσίτειτον συσσιτεῖτων
Plural συσσίτειτε συσσιτοῦντων, συσσιτεῖτωσαν
Infinitive συσσίτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συσσιτων συσσιτουντος συσσιτουσα συσσιτουσης συσσιτουν συσσιτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσσίτουμαι συσσίτει, συσσίτῃ συσσίτειται
Dual συσσίτεισθον συσσίτεισθον
Plural συσσιτοῦμεθα συσσίτεισθε συσσίτουνται
SubjunctiveSingular συσσίτωμαι συσσίτῃ συσσίτηται
Dual συσσίτησθον συσσίτησθον
Plural συσσιτώμεθα συσσίτησθε συσσίτωνται
OptativeSingular συσσιτοίμην συσσίτοιο συσσίτοιτο
Dual συσσίτοισθον συσσιτοίσθην
Plural συσσιτοίμεθα συσσίτοισθε συσσίτοιντο
ImperativeSingular συσσίτου συσσιτεῖσθω
Dual συσσίτεισθον συσσιτεῖσθων
Plural συσσίτεισθε συσσιτεῖσθων, συσσιτεῖσθωσαν
Infinitive συσσίτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συσσιτουμενος συσσιτουμενου συσσιτουμενη συσσιτουμενης συσσιτουμενον συσσιτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσσιτήσω συσσιτήσεις συσσιτήσει
Dual συσσιτήσετον συσσιτήσετον
Plural συσσιτήσομεν συσσιτήσετε συσσιτήσουσιν*
OptativeSingular συσσιτήσοιμι συσσιτήσοις συσσιτήσοι
Dual συσσιτήσοιτον συσσιτησοίτην
Plural συσσιτήσοιμεν συσσιτήσοιτε συσσιτήσοιεν
Infinitive συσσιτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συσσιτησων συσσιτησοντος συσσιτησουσα συσσιτησουσης συσσιτησον συσσιτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συσσιτήσομαι συσσιτήσει, συσσιτήσῃ συσσιτήσεται
Dual συσσιτήσεσθον συσσιτήσεσθον
Plural συσσιτησόμεθα συσσιτήσεσθε συσσιτήσονται
OptativeSingular συσσιτησοίμην συσσιτήσοιο συσσιτήσοιτο
Dual συσσιτήσοισθον συσσιτησοίσθην
Plural συσσιτησοίμεθα συσσιτήσοισθε συσσιτήσοιντο
Infinitive συσσιτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συσσιτησομενος συσσιτησομενου συσσιτησομενη συσσιτησομενης συσσιτησομενον συσσιτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄνδρεσ σύσσιτοι, σφόδρα με λιμώττοντα οὐκ ἀηδῶσ ὁ Δημόκριτοσ εἱστίασεν ποταμοὺσ διαπερανάμενοσ ἀμβροσίασ καὶ νέκταροσ, ὑφ’ ὧν ’ ἀρδευθεὶσ τὴν ψυχὴν πάνυ πειναλέοσ γεγένημαι ’ λόγουσ αὐτὸ μόνον καταβροχθίσασ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 99 1:1)
  • ὡσ δ’ ἐχλεύαζον ἡμᾶσ καὶ οὐκ ἐπαύοντο, τῷ στρατηγῷ τὸ πρᾶγμα εἴπομεν κοινῇ πάντεσ οἱ σύσσιτοι προσελθόντεσ, οὐδὲν ἐγὼ τῶν ἄλλων ἔξω. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 12 2:2)
  • ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ σύσσιτοι, οὐ κατὰ τὰσ Μεταγένουσ Αὔρασ ἢ τὸν Ἀρισταγόρου Μαμμάκυθον ὑμῖν ὀρχηστρίδασ εἶπον ἑταίρασ ὡραίασ πρότερον, νῦν δ’ οὐχ ὑμῖν ἀγορεύω ἄρτι χνοαζούσασ αὐλητρίδασ, αἵ τε τάχιστα ἀνδρῶν φορτηγῶν ὑπὸ γούνατα μισθοῦ ἔλυσαν, ἀλλὰ περὶ τῶν ὄντωσ ἑταιρῶν τὸν λόγον πεποίημαι, τουτέστιν τῶν φιλίαν ἄδολον συντηρεῖν δυναμένων, ἃσ ὁ Κύνουλκοσ τολμᾷ λοιδορεῖν, μόνασ τῶν ἄλλων γυναικῶν τῷ τῆσ φιλίασ ὀνόματι προσηγορευμένασ, ἢ ἀπὸ τῆσ παρὰ τοῖσ Ἀθηναίοισ καλουμένησ Ἑταίρασ τῆσ Ἀφροδίτησ, περὶ ἧσ φησιν ὁ Ἀθηναῖοσ Ἀπολλόδωροσ ἐν τοῖσ περὶ Θεῶν οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 281)
  • ὁρῶντεσ δ’ ἡμεῖσ ταῦτα καὶ λυπούμενοι τὸ μὲν πρῶτον ἀπεπεμψάμεθα, ὡσ δ’ ἐχλεύαζον ἡμᾶσ καὶ οὐκ ἐπαύοντο, τῷ στρατηγῷ τὸ πρᾶγμ’ εἴπομεν κοινῇ πάντεσ οἱ σύσσιτοι προσελθόντεσ, οὐκ ἐγὼ τῶν ἄλλων ἔξω. (Demosthenes, Speeches 51-61, 8:3)
  • καὶ πολῖταί τοι ἄνθρωποι ἀλλοδαπῶν οἰκειότεροι καὶ σύσσιτοι ἀποσκήνων· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 7 16:2)

Synonyms

  1. to mess with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION