Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνθηράω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνθηράω συνθηράσω

Structure: συν (Prefix) + θηρά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to hunt together, join in the chase, with
  2. to catch or find together, caught and bound together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθήρω συνθήρᾳς συνθήρᾳ
Dual συνθήρᾱτον συνθήρᾱτον
Plural συνθήρωμεν συνθήρᾱτε συνθήρωσιν*
SubjunctiveSingular συνθήρω συνθήρῃς συνθήρῃ
Dual συνθήρητον συνθήρητον
Plural συνθήρωμεν συνθήρητε συνθήρωσιν*
OptativeSingular συνθήρῳμι συνθήρῳς συνθήρῳ
Dual συνθήρῳτον συνθηρῷτην
Plural συνθήρῳμεν συνθήρῳτε συνθήρῳεν
ImperativeSingular συνθῆρᾱ συνθηρᾶτω
Dual συνθήρᾱτον συνθηρᾶτων
Plural συνθήρᾱτε συνθηρῶντων, συνθηρᾶτωσαν
Infinitive συνθήρᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθηρων συνθηρωντος συνθηρωσα συνθηρωσης συνθηρων συνθηρωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθήρωμαι συνθήρᾳ συνθήρᾱται
Dual συνθήρᾱσθον συνθήρᾱσθον
Plural συνθηρῶμεθα συνθήρᾱσθε συνθήρωνται
SubjunctiveSingular συνθήρωμαι συνθήρῃ συνθήρηται
Dual συνθήρησθον συνθήρησθον
Plural συνθηρώμεθα συνθήρησθε συνθήρωνται
OptativeSingular συνθηρῷμην συνθήρῳο συνθήρῳτο
Dual συνθήρῳσθον συνθηρῷσθην
Plural συνθηρῷμεθα συνθήρῳσθε συνθήρῳντο
ImperativeSingular συνθήρω συνθηρᾶσθω
Dual συνθήρᾱσθον συνθηρᾶσθων
Plural συνθήρᾱσθε συνθηρᾶσθων, συνθηρᾶσθωσαν
Infinitive συνθήρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθηρωμενος συνθηρωμενου συνθηρωμενη συνθηρωμενης συνθηρωμενον συνθηρωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθηράσω συνθηράσεις συνθηράσει
Dual συνθηράσετον συνθηράσετον
Plural συνθηράσομεν συνθηράσετε συνθηράσουσιν*
OptativeSingular συνθηράσοιμι συνθηράσοις συνθηράσοι
Dual συνθηράσοιτον συνθηρασοίτην
Plural συνθηράσοιμεν συνθηράσοιτε συνθηράσοιεν
Infinitive συνθηράσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθηρασων συνθηρασοντος συνθηρασουσα συνθηρασουσης συνθηρασον συνθηρασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνθηράσομαι συνθηράσει, συνθηράσῃ συνθηράσεται
Dual συνθηράσεσθον συνθηράσεσθον
Plural συνθηρασόμεθα συνθηράσεσθε συνθηράσονται
OptativeSingular συνθηρασοίμην συνθηράσοιο συνθηράσοιτο
Dual συνθηράσοισθον συνθηρασοίσθην
Plural συνθηρασοίμεθα συνθηράσοισθε συνθηράσοιντο
Infinitive συνθηράσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνθηρασομενος συνθηρασομενου συνθηρασομενη συνθηρασομενης συνθηρασομενον συνθηρασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεθῆρων συνεθῆρᾱς συνεθῆρᾱν*
Dual συνεθήρᾱτον συνεθηρᾶτην
Plural συνεθήρωμεν συνεθήρᾱτε συνεθῆρων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεθηρῶμην συνεθήρω συνεθήρᾱτο
Dual συνεθήρᾱσθον συνεθηρᾶσθην
Plural συνεθηρῶμεθα συνεθήρᾱσθε συνεθήρωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to hunt together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION