Hellas Alive Dictionary - συνθετικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: συνθετικός

Structure: συνθετικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: sunti/qhmi

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	συνθετικός συνθετικοῦ	συνθετικώτερος συνθετικωτεροῦ	συνθετικώτατος συνθετικωτατοῦ
Adverb	συνθετίκως	συνθετικώτερον	συνθετικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

εἴ τίσ που τῶν συνθετικῶν ἐπιστημῶν πρᾶγμα ὁτιοῦν τῶν αὑτῆσ ἔργων, κἂν εἰ τὸ φαυλότατον, ἑκοῦσα ἐκ μοχθηρῶν καὶ χρηστῶν τινων συνίστησιν, ἢ πᾶσα ἐπιστήμη πανταχοῦ τὰ μὲν μοχθηρὰ εἰσ δύναμιν ἀποβάλλει, τὰ δὲ ἐπιτήδεια καὶ τὰ χρηστὰ ἔλαβεν, ἐκ τούτων δὲ καὶ ὁμοίων καὶ ἀνομοίων ὄντων, πάντα εἰσ ἓν αὐτὰ συνάγουσα, μίαν τινὰ δύναμιν καὶ ἰδέαν δημιουργεῖ. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 309:1)

skilled in putting together
- σύμπηκτος (put together, constructed, framed)
- πηκτός (well put together, constructed, built)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

bab2min@gmail.com