Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνθετικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: συνθετικός

Structure: συνθετικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: sunti/qhmi

Sense

  1. skilled in putting together, constructive
  2. component

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative συνθετικός συνθετική συνθέτικον
Genitive συνθετικοῦ συνθετικῆς συνθετίκου
Dative συνθετικῷ συνθετικῇ συνθετίκῳ
Accusative συνθετικόν συνθετικήν συνθέτικον
Vocative συνθετικέ συνθετική συνθέτικον
DualN/A/V συνθετικώ συνθετικᾱ́ συνθετίκω
G/D συνθετικοῖν συνθετικαῖν συνθετίκοιν
PluralNominative συνθετικοί συνθετικαί συνθέτικα
Genitive συνθετικῶν συνθετικῶν συνθετίκων
Dative συνθετικοῖς συνθετικαῖς συνθετίκοις
Accusative συνθετικούς συνθετικᾱ́ς συνθέτικα
Vocative συνθετικοί συνθετικαί συνθέτικα
Positive Comparative Superlative
Adjective συνθετικός συνθετικοῦ συνθετικώτερος συνθετικωτεροῦ συνθετικώτατος συνθετικωτατοῦ
Adverb συνθετίκως συνθετικώτερον συνθετικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ μὲν οἰκονομικὸν ἐν τᾷ πραγματικῷ, τὸ δὲ συνθετικὸν ἐν τῷ λεκτικῷ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 51 2:1)

Synonyms

  1. skilled in putting together

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION