Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνομαρτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνομαρτέω συνομαρτήσω

Structure: συν (Prefix) + ὁμαρτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to follow along with, attend on

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομάρτω συνομάρτεις συνομάρτει
Dual συνομάρτειτον συνομάρτειτον
Plural συνομάρτουμεν συνομάρτειτε συνομάρτουσιν*
SubjunctiveSingular συνομάρτω συνομάρτῃς συνομάρτῃ
Dual συνομάρτητον συνομάρτητον
Plural συνομάρτωμεν συνομάρτητε συνομάρτωσιν*
OptativeSingular συνομάρτοιμι συνομάρτοις συνομάρτοι
Dual συνομάρτοιτον συνομαρτοίτην
Plural συνομάρτοιμεν συνομάρτοιτε συνομάρτοιεν
ImperativeSingular συνομᾶρτει συνομαρτεῖτω
Dual συνομάρτειτον συνομαρτεῖτων
Plural συνομάρτειτε συνομαρτοῦντων, συνομαρτεῖτωσαν
Infinitive συνομάρτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομαρτων συνομαρτουντος συνομαρτουσα συνομαρτουσης συνομαρτουν συνομαρτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομάρτουμαι συνομάρτει, συνομάρτῃ συνομάρτειται
Dual συνομάρτεισθον συνομάρτεισθον
Plural συνομαρτοῦμεθα συνομάρτεισθε συνομάρτουνται
SubjunctiveSingular συνομάρτωμαι συνομάρτῃ συνομάρτηται
Dual συνομάρτησθον συνομάρτησθον
Plural συνομαρτώμεθα συνομάρτησθε συνομάρτωνται
OptativeSingular συνομαρτοίμην συνομάρτοιο συνομάρτοιτο
Dual συνομάρτοισθον συνομαρτοίσθην
Plural συνομαρτοίμεθα συνομάρτοισθε συνομάρτοιντο
ImperativeSingular συνομάρτου συνομαρτεῖσθω
Dual συνομάρτεισθον συνομαρτεῖσθων
Plural συνομάρτεισθε συνομαρτεῖσθων, συνομαρτεῖσθωσαν
Infinitive συνομάρτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομαρτουμενος συνομαρτουμενου συνομαρτουμενη συνομαρτουμενης συνομαρτουμενον συνομαρτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομαρτήσω συνομαρτήσεις συνομαρτήσει
Dual συνομαρτήσετον συνομαρτήσετον
Plural συνομαρτήσομεν συνομαρτήσετε συνομαρτήσουσιν*
OptativeSingular συνομαρτήσοιμι συνομαρτήσοις συνομαρτήσοι
Dual συνομαρτήσοιτον συνομαρτησοίτην
Plural συνομαρτήσοιμεν συνομαρτήσοιτε συνομαρτήσοιεν
Infinitive συνομαρτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομαρτησων συνομαρτησοντος συνομαρτησουσα συνομαρτησουσης συνομαρτησον συνομαρτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνομαρτήσομαι συνομαρτήσει, συνομαρτήσῃ συνομαρτήσεται
Dual συνομαρτήσεσθον συνομαρτήσεσθον
Plural συνομαρτησόμεθα συνομαρτήσεσθε συνομαρτήσονται
OptativeSingular συνομαρτησοίμην συνομαρτήσοιο συνομαρτήσοιτο
Dual συνομαρτήσοισθον συνομαρτησοίσθην
Plural συνομαρτησοίμεθα συνομαρτήσοισθε συνομαρτήσοιντο
Infinitive συνομαρτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνομαρτησομενος συνομαρτησομενου συνομαρτησομενη συνομαρτησομενης συνομαρτησομενον συνομαρτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωμᾶρτουν συνωμᾶρτεις συνωμᾶρτειν*
Dual συνωμάρτειτον συνωμαρτεῖτην
Plural συνωμάρτουμεν συνωμάρτειτε συνωμᾶρτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωμαρτοῦμην συνωμάρτου συνωμάρτειτο
Dual συνωμάρτεισθον συνωμαρτεῖσθην
Plural συνωμαρτοῦμεθα συνωμάρτεισθε συνωμάρτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to follow along with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION