Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπαραπέμπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συμπαραπέμπω συμπαραπέμψω

Structure: συμπαραπέμπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to escort along with, to follow

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραπέμπω συμπαραπέμπεις συμπαραπέμπει
Dual συμπαραπέμπετον συμπαραπέμπετον
Plural συμπαραπέμπομεν συμπαραπέμπετε συμπαραπέμπουσιν*
SubjunctiveSingular συμπαραπέμπω συμπαραπέμπῃς συμπαραπέμπῃ
Dual συμπαραπέμπητον συμπαραπέμπητον
Plural συμπαραπέμπωμεν συμπαραπέμπητε συμπαραπέμπωσιν*
OptativeSingular συμπαραπέμποιμι συμπαραπέμποις συμπαραπέμποι
Dual συμπαραπέμποιτον συμπαραπεμποίτην
Plural συμπαραπέμποιμεν συμπαραπέμποιτε συμπαραπέμποιεν
ImperativeSingular συμπαράπεμπε συμπαραπεμπέτω
Dual συμπαραπέμπετον συμπαραπεμπέτων
Plural συμπαραπέμπετε συμπαραπεμπόντων, συμπαραπεμπέτωσαν
Infinitive συμπαραπέμπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραπεμπων συμπαραπεμποντος συμπαραπεμπουσα συμπαραπεμπουσης συμπαραπεμπον συμπαραπεμποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραπέμπομαι συμπαραπέμπει, συμπαραπέμπῃ συμπαραπέμπεται
Dual συμπαραπέμπεσθον συμπαραπέμπεσθον
Plural συμπαραπεμπόμεθα συμπαραπέμπεσθε συμπαραπέμπονται
SubjunctiveSingular συμπαραπέμπωμαι συμπαραπέμπῃ συμπαραπέμπηται
Dual συμπαραπέμπησθον συμπαραπέμπησθον
Plural συμπαραπεμπώμεθα συμπαραπέμπησθε συμπαραπέμπωνται
OptativeSingular συμπαραπεμποίμην συμπαραπέμποιο συμπαραπέμποιτο
Dual συμπαραπέμποισθον συμπαραπεμποίσθην
Plural συμπαραπεμποίμεθα συμπαραπέμποισθε συμπαραπέμποιντο
ImperativeSingular συμπαραπέμπου συμπαραπεμπέσθω
Dual συμπαραπέμπεσθον συμπαραπεμπέσθων
Plural συμπαραπέμπεσθε συμπαραπεμπέσθων, συμπαραπεμπέσθωσαν
Infinitive συμπαραπέμπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραπεμπομενος συμπαραπεμπομενου συμπαραπεμπομενη συμπαραπεμπομενης συμπαραπεμπομενον συμπαραπεμπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραπέμψω συμπαραπέμψεις συμπαραπέμψει
Dual συμπαραπέμψετον συμπαραπέμψετον
Plural συμπαραπέμψομεν συμπαραπέμψετε συμπαραπέμψουσιν*
OptativeSingular συμπαραπέμψοιμι συμπαραπέμψοις συμπαραπέμψοι
Dual συμπαραπέμψοιτον συμπαραπεμψοίτην
Plural συμπαραπέμψοιμεν συμπαραπέμψοιτε συμπαραπέμψοιεν
Infinitive συμπαραπέμψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραπεμψων συμπαραπεμψοντος συμπαραπεμψουσα συμπαραπεμψουσης συμπαραπεμψον συμπαραπεμψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαραπέμψομαι συμπαραπέμψει, συμπαραπέμψῃ συμπαραπέμψεται
Dual συμπαραπέμψεσθον συμπαραπέμψεσθον
Plural συμπαραπεμψόμεθα συμπαραπέμψεσθε συμπαραπέμψονται
OptativeSingular συμπαραπεμψοίμην συμπαραπέμψοιο συμπαραπέμψοιτο
Dual συμπαραπέμψοισθον συμπαραπεμψοίσθην
Plural συμπαραπεμψοίμεθα συμπαραπέμψοισθε συμπαραπέμψοιντο
Infinitive συμπαραπέμψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαραπεμψομενος συμπαραπεμψομενου συμπαραπεμψομενη συμπαραπεμψομενης συμπαραπεμψομενον συμπαραπεμψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμπαράπεμπον ἐσυμπαράπεμπες ἐσυμπαράπεμπεν*
Dual ἐσυμπαραπέμπετον ἐσυμπαραπεμπέτην
Plural ἐσυμπαραπέμπομεν ἐσυμπαραπέμπετε ἐσυμπαράπεμπον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμπαραπεμπόμην ἐσυμπαραπέμπου ἐσυμπαραπέμπετο
Dual ἐσυμπαραπέμπεσθον ἐσυμπαραπεμπέσθην
Plural ἐσυμπαραπεμπόμεθα ἐσυμπαραπέμπεσθε ἐσυμπαραπέμποντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ καταλαμβάνων τὸν βραδύτερον συνέπεται καὶ συμπαραπέμπει τὴν αἴσθησιν. (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 7, section 9 4:1)

Synonyms

  1. to escort along with

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION