Ancient Greek-English Dictionary Language

συνοικτίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνοικτίζω συνοικτίσω

Structure: συν (Prefix) + οἰκτίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to have compassion on

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνοικτίζω συνοικτίζεις συνοικτίζει
Dual συνοικτίζετον συνοικτίζετον
Plural συνοικτίζομεν συνοικτίζετε συνοικτίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνοικτίζω συνοικτίζῃς συνοικτίζῃ
Dual συνοικτίζητον συνοικτίζητον
Plural συνοικτίζωμεν συνοικτίζητε συνοικτίζωσιν*
OptativeSingular συνοικτίζοιμι συνοικτίζοις συνοικτίζοι
Dual συνοικτίζοιτον συνοικτιζοίτην
Plural συνοικτίζοιμεν συνοικτίζοιτε συνοικτίζοιεν
ImperativeSingular συνοίκτιζε συνοικτιζέτω
Dual συνοικτίζετον συνοικτιζέτων
Plural συνοικτίζετε συνοικτιζόντων, συνοικτιζέτωσαν
Infinitive συνοικτίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοικτιζων συνοικτιζοντος συνοικτιζουσα συνοικτιζουσης συνοικτιζον συνοικτιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνοικτίζομαι συνοικτίζει, συνοικτίζῃ συνοικτίζεται
Dual συνοικτίζεσθον συνοικτίζεσθον
Plural συνοικτιζόμεθα συνοικτίζεσθε συνοικτίζονται
SubjunctiveSingular συνοικτίζωμαι συνοικτίζῃ συνοικτίζηται
Dual συνοικτίζησθον συνοικτίζησθον
Plural συνοικτιζώμεθα συνοικτίζησθε συνοικτίζωνται
OptativeSingular συνοικτιζοίμην συνοικτίζοιο συνοικτίζοιτο
Dual συνοικτίζοισθον συνοικτιζοίσθην
Plural συνοικτιζοίμεθα συνοικτίζοισθε συνοικτίζοιντο
ImperativeSingular συνοικτίζου συνοικτιζέσθω
Dual συνοικτίζεσθον συνοικτιζέσθων
Plural συνοικτίζεσθε συνοικτιζέσθων, συνοικτιζέσθωσαν
Infinitive συνοικτίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοικτιζομενος συνοικτιζομενου συνοικτιζομενη συνοικτιζομενης συνοικτιζομενον συνοικτιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνοικτίσω συνοικτίσεις συνοικτίσει
Dual συνοικτίσετον συνοικτίσετον
Plural συνοικτίσομεν συνοικτίσετε συνοικτίσουσιν*
OptativeSingular συνοικτίσοιμι συνοικτίσοις συνοικτίσοι
Dual συνοικτίσοιτον συνοικτισοίτην
Plural συνοικτίσοιμεν συνοικτίσοιτε συνοικτίσοιεν
Infinitive συνοικτίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοικτισων συνοικτισοντος συνοικτισουσα συνοικτισουσης συνοικτισον συνοικτισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνοικτίσομαι συνοικτίσει, συνοικτίσῃ συνοικτίσεται
Dual συνοικτίσεσθον συνοικτίσεσθον
Plural συνοικτισόμεθα συνοικτίσεσθε συνοικτίσονται
OptativeSingular συνοικτισοίμην συνοικτίσοιο συνοικτίσοιτο
Dual συνοικτίσοισθον συνοικτισοίσθην
Plural συνοικτισοίμεθα συνοικτίσοισθε συνοικτίσοιντο
Infinitive συνοικτίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοικτισομενος συνοικτισομενου συνοικτισομενη συνοικτισομενης συνοικτισομενον συνοικτισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to have compassion on

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION