Sense

1. knowing along with, conscious, witnesses
2. conscious of

Examples

• καὶ νῦν ἰδοὺ ἐν οὐρανοῖσ ὁ μάρτυσ μου, ὁ δὲ συνίστωρ μου ἐν ὑψίστοισ. (Septuagint, Liber Iob 16:19)
• εὑρίσκεται γοῦν καὶ ἡ τοῦ ἀρχιερέωσ θυγάτηρ Μαριάμμη τῆσ ἐπιβουλῆσ συνίστωρ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 843:2)

Similar forms

• συνίσταται (67)
• συνίστασθαι (64)
• συνίσταντο (47)
• συνίστησιν (28)
• συνίστατο (23)
• σύνιστε (20)
• συνίστησι (18)
• συνιστὰς (14)
• συνίστανται (13)
• συνιστάναι (11)
• συνίστη (9)
• συνιστάμενα (6)
• συνιστάντες (6)
• συνίστορας (5)
• συνίστασαν (5)
• συνισταμένη (4)
• συνίστορα (4)
• συνιστάντος (4)
• συνισταμένῃ (4)
• συνιστῆται (3)
• συνίστα (3)
• συνιστάνειν (3)
• συνιστάντων (2)
• συνίστανεν (2)
• συνίστων (2)
• συνίστανε (2)
• συνίστημι (2)
• συνιστάντα (2)
• συνίστασθαί (2)
• σύνιστέ (2)
• συνίστωρ (2)
• συνιστάντας (1)
• συνίστασθον (1)
• συνιστῇ (1)
• συνιστάνον (1)
• συνίστηται (1)
• συνιστῶνται (1)
• συνιστάνει (1)
• συνιστάντι (1)
• συνίστην (1)
• συνίστορες (1)
• συνιστῶσιν (1)
• συνισταμένῳ (1)
• συνιστάνων (1)
• συνίστασθε (1)
• συνιστᾶσιν (1)
• συνίστατό (1)
• συνιστᾶσα (1)
• συνιστορεῖν (1)
• συνιστάνω (1)
• συνιστᾶσι (1)
• συνίστατο‧ (1)
• συνιστόρων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.