Ancient Greek-English Dictionary Language

συνιστάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνιστάω

Structure: συν (Prefix) + ἱστά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = suni/sthmi III, NTest.

Sense

  1. to combine, associate, unite
  2. to put together, organize, frame
  3. to bring together as friends, introduce or recommend one to another

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνίστω συνίστᾳς συνίστᾳ
Dual συνίστᾱτον συνίστᾱτον
Plural συνίστωμεν συνίστᾱτε συνίστωσιν*
SubjunctiveSingular συνίστω συνίστῃς συνίστῃ
Dual συνίστητον συνίστητον
Plural συνίστωμεν συνίστητε συνίστωσιν*
OptativeSingular συνίστῳμι συνίστῳς συνίστῳ
Dual συνίστῳτον συνιστῷτην
Plural συνίστῳμεν συνίστῳτε συνίστῳεν
ImperativeSingular συνῖστᾱ συνιστᾶτω
Dual συνίστᾱτον συνιστᾶτων
Plural συνίστᾱτε συνιστῶντων, συνιστᾶτωσαν
Infinitive συνίστᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνιστων συνιστωντος συνιστωσα συνιστωσης συνιστων συνιστωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνίστωμαι συνίστᾳ συνίστᾱται
Dual συνίστᾱσθον συνίστᾱσθον
Plural συνιστῶμεθα συνίστᾱσθε συνίστωνται
SubjunctiveSingular συνίστωμαι συνίστῃ συνίστηται
Dual συνίστησθον συνίστησθον
Plural συνιστώμεθα συνίστησθε συνίστωνται
OptativeSingular συνιστῷμην συνίστῳο συνίστῳτο
Dual συνίστῳσθον συνιστῷσθην
Plural συνιστῷμεθα συνίστῳσθε συνίστῳντο
ImperativeSingular συνίστω συνιστᾶσθω
Dual συνίστᾱσθον συνιστᾶσθων
Plural συνίστᾱσθε συνιστᾶσθων, συνιστᾶσθωσαν
Infinitive συνίστᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνιστωμενος συνιστωμενου συνιστωμενη συνιστωμενης συνιστωμενον συνιστωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὴν πεῖραν αὐτὴν δι’ ὀργῆσ πεποιημένοσ, ἐπεβούλευε τῷ ἀνδρὶ καὶ συνίστη τῶν ἡλικιωτῶν τινασ ἐπ’ αὐτόν, οὐ πολλοὺσ ἕνεκα τοῦ λαθεῖν, ἀλλ’ οἱ σύμπαντεσ ἑκκαίδεκα γενόμενοι χρίονται μὲν αἰθάλῳ τὰ πρόσωπα νυκτόσ, ἐμπιόντεσ δὲ ἄκρατον ἅμ’ ἡμέρᾳ προσπίπτουσι τῷ Ῥωμαίῳ κατ’ ἀγορὰν θύοντι, καὶ καταβαλόντεσ αὐτόν τε καὶ τῶν περὶ αὐτὸν οὐκ ὀλίγουσ ἐκ τῆσ πόλεωσ μετέστησαν. (Plutarch, , chapter 1 3:1)
  • καὶ δημαγωγίασ ἀρχὴν τοὔνομα Καίσαροσ θέμενοσ ἑαυτῷ καὶ διανέμων τὸ καταλειφθὲν ἀργύριον τοῖσ πολίταισ Ἀντώνιόν τε κατεστασίαζε καὶ χρήματα διαδιδοὺσ συνίστη καὶ συνῆγε πολλοὺσ τῶν ὑπὸ Καίσαροσ ἐστρατευμένω. (Plutarch, Brutus, chapter 22 2:3)
  • καὶ ὁ Γύλιπποσ ἐπιὼν ἐπὶ τὰσ πόλεισ αὐτὸσ ἐξώρμα καὶ συνίστη πάντασ ἐρρωμένωσ ὑπακούοντασ αὐτῷ καὶ συλλαμβανομένουσ, ὥστε τὸν Νικίαν αὖθισ εἰσ ἐκείνουσ ἀποτρεπόμενον τοὺσ πρώτουσ λογισμοὺσ καὶ συμφρονοῦντα τὴν τῶν πραγμάτων μεταβολὴν ἀθυμεῖν, καὶ γράφειν τοῖσ Ἀθηναίοισ κελεύοντα πέμπειν ἕτερον στρατὸν ἢ καὶ τοῦτον ἀπαγαγεῖν ἐκ Σικελίασ, αὑτῷ δὲ πάντωσ αἰτούμενον τῆσ στρατηγίασ ἄφεσιν διὰ τὴν νόσον. (Plutarch, , chapter 19 7:1)
  • ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ Μενεσθεὺσ ὁ Πετεὼ τοῦ Ὀρνέωσ τοῦ Ἐρεχθέωσ πρῶτοσ, ὥσ φασιν, ἀνθρώπων ἐπιθέμενοσ τῷ δημαγωγεῖν καὶ πρὸσ χάριν ὄχλῳ διαλέγεσθαι, τούσ τε δυνατοὺσ συνίστη καὶ παρώξυνε, πάλαι βαρυνομένουσ τὸν Θησέα καὶ νομίζοντασ ἀρχὴν καὶ βασιλείαν ἀφῃρημένον ἑκάστου τῶν κατὰ δῆμον εὐπατριδῶν, εἰσ ἓν ἄστυ συνείρξαντα πάντασ ὑπηκόοισ χρῆσθαι καὶ δούλοισ, τούσ τε πολλοὺσ διετάραττε καὶ διέβαλλεν, ὡσ ὄναρ ἐλευθερίασ ὁρῶντασ, ἔργῳ δὲ ἀπεστερημένουσ πατρίδων καὶ ἱερῶν, ὅπωσ ἀντὶ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ γνησίων βασιλέων πρὸσ ἕνα δεσπότην ἔπηλυν καὶ ξένον ἀποβλέπωσι. (Plutarch, chapter 32 1:1)
  • Εἄν τισ συνιστῆται, ἢ συνδεκάζῃ τὴν ἡλιαίαν ἢ τῶν δικαστηρίων τι τῶν Ἀθήνησιν ἢ τὴν βουλὴν ἐπὶ δωροδοκίᾳ χρήματα διδοὺσ ἢ δεχόμενοσ, ἢ ἑταιρείαν συνιστῇ ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου, ἢ συνήγοροσ ὢν λαμβάνῃ χρήματα ἐπὶ ταῖσ δίκαισ ταῖσ ἰδίαισ ἢ δημοσίαισ, τούτων εἶναι τὰσ γραφὰσ πρὸσ τοὺσ θεσμοθέτασ. (Demosthenes, Speeches 41-50, 51:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION