Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπαινέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνεπαινέω συνεπαινέσω

Structure: συνεπαινέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to approve, together, give joint assent, consent, to join in the recommendation, to consent or agree to
  2. to join in praising

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπαινῶ συνεπαινεῖς συνεπαινεῖ
Dual συνεπαινεῖτον συνεπαινεῖτον
Plural συνεπαινοῦμεν συνεπαινεῖτε συνεπαινοῦσιν*
SubjunctiveSingular συνεπαινῶ συνεπαινῇς συνεπαινῇ
Dual συνεπαινῆτον συνεπαινῆτον
Plural συνεπαινῶμεν συνεπαινῆτε συνεπαινῶσιν*
OptativeSingular συνεπαινοῖμι συνεπαινοῖς συνεπαινοῖ
Dual συνεπαινοῖτον συνεπαινοίτην
Plural συνεπαινοῖμεν συνεπαινοῖτε συνεπαινοῖεν
ImperativeSingular συνεπαίνει συνεπαινείτω
Dual συνεπαινεῖτον συνεπαινείτων
Plural συνεπαινεῖτε συνεπαινούντων, συνεπαινείτωσαν
Infinitive συνεπαινεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπαινων συνεπαινουντος συνεπαινουσα συνεπαινουσης συνεπαινουν συνεπαινουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπαινοῦμαι συνεπαινεῖ, συνεπαινῇ συνεπαινεῖται
Dual συνεπαινεῖσθον συνεπαινεῖσθον
Plural συνεπαινούμεθα συνεπαινεῖσθε συνεπαινοῦνται
SubjunctiveSingular συνεπαινῶμαι συνεπαινῇ συνεπαινῆται
Dual συνεπαινῆσθον συνεπαινῆσθον
Plural συνεπαινώμεθα συνεπαινῆσθε συνεπαινῶνται
OptativeSingular συνεπαινοίμην συνεπαινοῖο συνεπαινοῖτο
Dual συνεπαινοῖσθον συνεπαινοίσθην
Plural συνεπαινοίμεθα συνεπαινοῖσθε συνεπαινοῖντο
ImperativeSingular συνεπαινοῦ συνεπαινείσθω
Dual συνεπαινεῖσθον συνεπαινείσθων
Plural συνεπαινεῖσθε συνεπαινείσθων, συνεπαινείσθωσαν
Infinitive συνεπαινεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπαινουμενος συνεπαινουμενου συνεπαινουμενη συνεπαινουμενης συνεπαινουμενον συνεπαινουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπαινέσω συνεπαινέσεις συνεπαινέσει
Dual συνεπαινέσετον συνεπαινέσετον
Plural συνεπαινέσομεν συνεπαινέσετε συνεπαινέσουσιν*
OptativeSingular συνεπαινέσοιμι συνεπαινέσοις συνεπαινέσοι
Dual συνεπαινέσοιτον συνεπαινεσοίτην
Plural συνεπαινέσοιμεν συνεπαινέσοιτε συνεπαινέσοιεν
Infinitive συνεπαινέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπαινεσων συνεπαινεσοντος συνεπαινεσουσα συνεπαινεσουσης συνεπαινεσον συνεπαινεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπαινέσομαι συνεπαινέσει, συνεπαινέσῃ συνεπαινέσεται
Dual συνεπαινέσεσθον συνεπαινέσεσθον
Plural συνεπαινεσόμεθα συνεπαινέσεσθε συνεπαινέσονται
OptativeSingular συνεπαινεσοίμην συνεπαινέσοιο συνεπαινέσοιτο
Dual συνεπαινέσοισθον συνεπαινεσοίσθην
Plural συνεπαινεσοίμεθα συνεπαινέσοισθε συνεπαινέσοιντο
Infinitive συνεπαινέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπαινεσομενος συνεπαινεσομενου συνεπαινεσομενη συνεπαινεσομενης συνεπαινεσομενον συνεπαινεσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνεπαίνουν ἐσυνεπαίνεις ἐσυνεπαίνειν*
Dual ἐσυνεπαινεῖτον ἐσυνεπαινείτην
Plural ἐσυνεπαινοῦμεν ἐσυνεπαινεῖτε ἐσυνεπαίνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνεπαινούμην ἐσυνεπαινοῦ ἐσυνεπαινεῖτο
Dual ἐσυνεπαινεῖσθον ἐσυνεπαινείσθην
Plural ἐσυνεπαινούμεθα ἐσυνεπαινεῖσθε ἐσυνεπαινοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ κόλαξ μὲν ὁ πλείω συνεπαινῶν ἢ καλῶσ ἔχει, ἀπεχθητικὸσ δὲ ὁ ἐλάττω· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 60:1)

Synonyms

  1. to join in praising

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION