Ancient Greek-English Dictionary Language

συνδηλόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνδηλόω συνδηλώσω

Structure: συν (Prefix) + δηλό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make altogether clear

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδηλῶ συνδηλοῖς συνδηλοῖ
Dual συνδηλοῦτον συνδηλοῦτον
Plural συνδηλοῦμεν συνδηλοῦτε συνδηλοῦσιν*
SubjunctiveSingular συνδηλῶ συνδηλοῖς συνδηλοῖ
Dual συνδηλῶτον συνδηλῶτον
Plural συνδηλῶμεν συνδηλῶτε συνδηλῶσιν*
OptativeSingular συνδηλοῖμι συνδηλοῖς συνδηλοῖ
Dual συνδηλοῖτον συνδηλοίτην
Plural συνδηλοῖμεν συνδηλοῖτε συνδηλοῖεν
ImperativeSingular συνδήλου συνδηλούτω
Dual συνδηλοῦτον συνδηλούτων
Plural συνδηλοῦτε συνδηλούντων, συνδηλούτωσαν
Infinitive συνδηλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδηλων συνδηλουντος συνδηλουσα συνδηλουσης συνδηλουν συνδηλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδηλοῦμαι συνδηλοῖ συνδηλοῦται
Dual συνδηλοῦσθον συνδηλοῦσθον
Plural συνδηλούμεθα συνδηλοῦσθε συνδηλοῦνται
SubjunctiveSingular συνδηλῶμαι συνδηλοῖ συνδηλῶται
Dual συνδηλῶσθον συνδηλῶσθον
Plural συνδηλώμεθα συνδηλῶσθε συνδηλῶνται
OptativeSingular συνδηλοίμην συνδηλοῖο συνδηλοῖτο
Dual συνδηλοῖσθον συνδηλοίσθην
Plural συνδηλοίμεθα συνδηλοῖσθε συνδηλοῖντο
ImperativeSingular συνδηλοῦ συνδηλούσθω
Dual συνδηλοῦσθον συνδηλούσθων
Plural συνδηλοῦσθε συνδηλούσθων, συνδηλούσθωσαν
Infinitive συνδηλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδηλουμενος συνδηλουμενου συνδηλουμενη συνδηλουμενης συνδηλουμενον συνδηλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδηλώσω συνδηλώσεις συνδηλώσει
Dual συνδηλώσετον συνδηλώσετον
Plural συνδηλώσομεν συνδηλώσετε συνδηλώσουσιν*
OptativeSingular συνδηλώσοιμι συνδηλώσοις συνδηλώσοι
Dual συνδηλώσοιτον συνδηλωσοίτην
Plural συνδηλώσοιμεν συνδηλώσοιτε συνδηλώσοιεν
Infinitive συνδηλώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδηλωσων συνδηλωσοντος συνδηλωσουσα συνδηλωσουσης συνδηλωσον συνδηλωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδηλώσομαι συνδηλώσει, συνδηλώσῃ συνδηλώσεται
Dual συνδηλώσεσθον συνδηλώσεσθον
Plural συνδηλωσόμεθα συνδηλώσεσθε συνδηλώσονται
OptativeSingular συνδηλωσοίμην συνδηλώσοιο συνδηλώσοιτο
Dual συνδηλώσοισθον συνδηλωσοίσθην
Plural συνδηλωσοίμεθα συνδηλώσοισθε συνδηλώσοιντο
Infinitive συνδηλώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδηλωσομενος συνδηλωσομενου συνδηλωσομενη συνδηλωσομενης συνδηλωσομενον συνδηλωσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δεῖ δὲ τῇ λέξει τὴν προαίρεσιν συνδηλοῦν, εἰ δὲ μή, τὴν αἰτίαν ἐπιλέγειν, οἱο͂ν οὕτωσ εἰπόντα, ὅτι "δεῖ δὲ φιλεῖν οὐχ ὥσπερ φασίν, ἀλλ’ ὡσ ἀεὶ φιλήσοντα· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 21 14:1)

Synonyms

  1. to make altogether clear

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION