Ancient Greek-English Dictionary Language

συνασχάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνασχάλλω συνασχαλῶ

Structure: συν (Prefix) + ἀσχάλλ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = sunasxala/w, Aesch.

Sense

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνασχάλλω συνασχάλλεις συνασχάλλει
Dual συνασχάλλετον συνασχάλλετον
Plural συνασχάλλομεν συνασχάλλετε συνασχάλλουσιν*
SubjunctiveSingular συνασχάλλω συνασχάλλῃς συνασχάλλῃ
Dual συνασχάλλητον συνασχάλλητον
Plural συνασχάλλωμεν συνασχάλλητε συνασχάλλωσιν*
OptativeSingular συνασχάλλοιμι συνασχάλλοις συνασχάλλοι
Dual συνασχάλλοιτον συνασχαλλοίτην
Plural συνασχάλλοιμεν συνασχάλλοιτε συνασχάλλοιεν
ImperativeSingular συνάσχαλλε συνασχαλλέτω
Dual συνασχάλλετον συνασχαλλέτων
Plural συνασχάλλετε συνασχαλλόντων, συνασχαλλέτωσαν
Infinitive συνασχάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνασχαλλων συνασχαλλοντος συνασχαλλουσα συνασχαλλουσης συνασχαλλον συνασχαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνασχάλλομαι συνασχάλλει, συνασχάλλῃ συνασχάλλεται
Dual συνασχάλλεσθον συνασχάλλεσθον
Plural συνασχαλλόμεθα συνασχάλλεσθε συνασχάλλονται
SubjunctiveSingular συνασχάλλωμαι συνασχάλλῃ συνασχάλληται
Dual συνασχάλλησθον συνασχάλλησθον
Plural συνασχαλλώμεθα συνασχάλλησθε συνασχάλλωνται
OptativeSingular συνασχαλλοίμην συνασχάλλοιο συνασχάλλοιτο
Dual συνασχάλλοισθον συνασχαλλοίσθην
Plural συνασχαλλοίμεθα συνασχάλλοισθε συνασχάλλοιντο
ImperativeSingular συνασχάλλου συνασχαλλέσθω
Dual συνασχάλλεσθον συνασχαλλέσθων
Plural συνασχάλλεσθε συνασχαλλέσθων, συνασχαλλέσθωσαν
Infinitive συνασχάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνασχαλλομενος συνασχαλλομενου συνασχαλλομενη συνασχαλλομενης συνασχαλλομενον συνασχαλλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνασχαλῶ συνασχαλεῖς συνασχαλεῖ
Dual συνασχαλεῖτον συνασχαλεῖτον
Plural συνασχαλοῦμεν συνασχαλεῖτε συνασχαλοῦσιν*
OptativeSingular συνασχαλοῖμι συνασχαλοῖς συνασχαλοῖ
Dual συνασχαλοῖτον συνασχαλοίτην
Plural συνασχαλοῖμεν συνασχαλοῖτε συνασχαλοῖεν
Infinitive συνασχαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνασχαλων συνασχαλουντος συνασχαλουσα συνασχαλουσης συνασχαλουν συνασχαλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνασχαλοῦμαι συνασχαλεῖ, συνασχαλῇ συνασχαλεῖται
Dual συνασχαλεῖσθον συνασχαλεῖσθον
Plural συνασχαλούμεθα συνασχαλεῖσθε συνασχαλοῦνται
OptativeSingular συνασχαλοίμην συνασχαλοῖο συνασχαλοῖτο
Dual συνασχαλοῖσθον συνασχαλοίσθην
Plural συνασχαλοίμεθα συνασχαλοῖσθε συνασχαλοῖντο
Infinitive συνασχαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνασχαλουμενος συνασχαλουμενου συνασχαλουμενη συνασχαλουμενης συνασχαλουμενον συνασχαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION