Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναρτάω?

α-contract Verb; Transliteration: synartaō

Principal Part: συναρτάω συναρτήσω

Structure: συν (Prefix) + ἀρτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to knit or join together, to be closely engaged or entangled, to be attached to, combined with, to hang close on

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνάρτω συνάρτᾳς συνάρτᾳ
Dual συνάρτατον συνάρτατον
Plural συνάρτωμεν συνάρτατε συνάρτωσι(ν)
SubjunctiveSingular συνάρτω συνάρτῃς συνάρτῃ
Dual συνάρτητον συνάρτητον
Plural συνάρτωμεν συνάρτητε συνάρτωσι(ν)
OptativeSingular συνάρτῳμι συνάρτῳς συνάρτῳ
Dual συνάρτῳτον συναρτῷτην
Plural συνάρτῳμεν συνάρτῳτε συνάρτῳεν
ImperativeSingular συνᾶρτα συναρτᾶτω
Dual συνάρτατον συναρτᾶτων
Plural συνάρτατε συναρτῶντων, συναρτᾶτωσαν
Infinitive συνάρταν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναρτων συναρτωντος συναρτωσα συναρτωσης συναρτων συναρτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνάρτωμαι συνάρτᾳ συνάρταται
Dual συνάρτασθον συνάρτασθον
Plural συναρτῶμεθα συνάρτασθε συνάρτωνται
SubjunctiveSingular συνάρτωμαι συνάρτῃ συνάρτηται
Dual συνάρτησθον συνάρτησθον
Plural συναρτώμεθα συνάρτησθε συνάρτωνται
OptativeSingular συναρτῷμην συνάρτῳο συνάρτῳτο
Dual συνάρτῳσθον συναρτῷσθην
Plural συναρτῷμεθα συνάρτῳσθε συνάρτῳντο
ImperativeSingular συνάρτω συναρτᾶσθω
Dual συνάρτασθον συναρτᾶσθων
Plural συνάρτασθε συναρτᾶσθων, συναρτᾶσθωσαν
Infinitive συνάρτασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναρτωμενος συναρτωμενου συναρτωμενη συναρτωμενης συναρτωμενον συναρτωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναρτήσω συναρτήσεις συναρτήσει
Dual συναρτήσετον συναρτήσετον
Plural συναρτήσομεν συναρτήσετε συναρτήσουσι(ν)
OptativeSingular συναρτήσοιμι συναρτήσοις συναρτήσοι
Dual συναρτήσοιτον συναρτησοίτην
Plural συναρτήσοιμεν συναρτήσοιτε συναρτήσοιεν
Infinitive συναρτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναρτησων συναρτησοντος συναρτησουσα συναρτησουσης συναρτησον συναρτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναρτήσομαι συναρτήσει, συναρτήσῃ συναρτήσεται
Dual συναρτήσεσθον συναρτήσεσθον
Plural συναρτησόμεθα συναρτήσεσθε συναρτήσονται
OptativeSingular συναρτησοίμην συναρτήσοιο συναρτήσοιτο
Dual συναρτήσοισθον συναρτησοίσθην
Plural συναρτησοίμεθα συναρτήσοισθε συναρτήσοιντο
Infinitive συναρτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναρτησομενος συναρτησομενου συναρτησομενη συναρτησομενης συναρτησομενον συναρτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήρτων συνήρτας συνήρτα(ν)
Dual συνηρτᾶτον συνηρτάτην
Plural συνηρτῶμεν συνηρτᾶτε συνήρτων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηρτώμην συνηρτῶ συνηρτᾶτο
Dual συνηρτᾶσθον συνηρτάσθην
Plural συνηρτώμεθα συνηρτᾶσθε συνηρτῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION