Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσαρτάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσαρτάω προσαρτήσω

Structure: προς (Prefix) + ἀρτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fasten or attach to, to be fastened or attached to, to accrue to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσάρτω προσάρτᾳς προσάρτᾳ
Dual προσάρτᾱτον προσάρτᾱτον
Plural προσάρτωμεν προσάρτᾱτε προσάρτωσιν*
SubjunctiveSingular προσάρτω προσάρτῃς προσάρτῃ
Dual προσάρτητον προσάρτητον
Plural προσάρτωμεν προσάρτητε προσάρτωσιν*
OptativeSingular προσάρτῳμι προσάρτῳς προσάρτῳ
Dual προσάρτῳτον προσαρτῷτην
Plural προσάρτῳμεν προσάρτῳτε προσάρτῳεν
ImperativeSingular προσᾶρτᾱ προσαρτᾶτω
Dual προσάρτᾱτον προσαρτᾶτων
Plural προσάρτᾱτε προσαρτῶντων, προσαρτᾶτωσαν
Infinitive προσάρτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαρτων προσαρτωντος προσαρτωσα προσαρτωσης προσαρτων προσαρτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσάρτωμαι προσάρτᾳ προσάρτᾱται
Dual προσάρτᾱσθον προσάρτᾱσθον
Plural προσαρτῶμεθα προσάρτᾱσθε προσάρτωνται
SubjunctiveSingular προσάρτωμαι προσάρτῃ προσάρτηται
Dual προσάρτησθον προσάρτησθον
Plural προσαρτώμεθα προσάρτησθε προσάρτωνται
OptativeSingular προσαρτῷμην προσάρτῳο προσάρτῳτο
Dual προσάρτῳσθον προσαρτῷσθην
Plural προσαρτῷμεθα προσάρτῳσθε προσάρτῳντο
ImperativeSingular προσάρτω προσαρτᾶσθω
Dual προσάρτᾱσθον προσαρτᾶσθων
Plural προσάρτᾱσθε προσαρτᾶσθων, προσαρτᾶσθωσαν
Infinitive προσάρτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαρτωμενος προσαρτωμενου προσαρτωμενη προσαρτωμενης προσαρτωμενον προσαρτωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαρτήσω προσαρτήσεις προσαρτήσει
Dual προσαρτήσετον προσαρτήσετον
Plural προσαρτήσομεν προσαρτήσετε προσαρτήσουσιν*
OptativeSingular προσαρτήσοιμι προσαρτήσοις προσαρτήσοι
Dual προσαρτήσοιτον προσαρτησοίτην
Plural προσαρτήσοιμεν προσαρτήσοιτε προσαρτήσοιεν
Infinitive προσαρτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαρτησων προσαρτησοντος προσαρτησουσα προσαρτησουσης προσαρτησον προσαρτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαρτήσομαι προσαρτήσει, προσαρτήσῃ προσαρτήσεται
Dual προσαρτήσεσθον προσαρτήσεσθον
Plural προσαρτησόμεθα προσαρτήσεσθε προσαρτήσονται
OptativeSingular προσαρτησοίμην προσαρτήσοιο προσαρτήσοιτο
Dual προσαρτήσοισθον προσαρτησοίσθην
Plural προσαρτησοίμεθα προσαρτήσοισθε προσαρτήσοιντο
Infinitive προσαρτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαρτησομενος προσαρτησομενου προσαρτησομενη προσαρτησομενης προσαρτησομενον προσαρτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσῆρτων προσῆρτᾱς προσῆρτᾱν*
Dual προσήρτᾱτον προσηρτᾶτην
Plural προσήρτωμεν προσήρτᾱτε προσῆρτων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσηρτῶμην προσήρτω προσήρτᾱτο
Dual προσήρτᾱσθον προσηρτᾶσθην
Plural προσηρτῶμεθα προσήρτᾱσθε προσήρτωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ τἆλλα μὲν ἀμβλὺσ ἦν ἤδη καὶ κατέψυκτο τὸ πρακτικόν, ἡδονῇ σχολῆσ καὶ ταῖσ περί τὸν πλοῦτον διατριβαῖσ ἑαυτὸν ἐνδεδωκώσ, ἐπὶ δὲ Πομπήϊον εὐθὺσ ἀΐξασ καὶ λαβόμενοσ ἐντόνωσ αὐτοῦ περί τε τῶν διατάξεων ἃσ ἔλυσεν ἐκράτει, καὶ πλέον εἶχεν ἐν τῇ βουλῇ συναγωνιζομένου Κάτωνοσ, ἐκπίπτων δὲ καὶ περιωθούμενοσ ὁ Πομπήϊοσ ἠναγκάζετο δημαρχοῦσι προσφεύγειν καὶ προσαρτᾶσθαι μειρακίοισ· (Plutarch, Pompey, chapter 46 3:2)
  • οὐ γὰρ οἰόμαι τοῦτό γε μετρίωσ ἡμῖν ἐποίσειν οὐδένα διότι πολλά τινα προσαρτῶμεν τῇ στρατηγίᾳ, κελεύοντεσ ἀστρολογεῖν καὶ γεωμετρεῖν τοὺσ ὀρεγομένουσ αὐτῆσ. (Polybius, Histories, book 9, chapter 20 5:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION