Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνανάσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνανάσσω συνανάξω

Structure: συν (Prefix) + ἀνάσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rule with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανάσσω συνανάσσεις συνανάσσει
Dual συνανάσσετον συνανάσσετον
Plural συνανάσσομεν συνανάσσετε συνανάσσουσιν*
SubjunctiveSingular συνανάσσω συνανάσσῃς συνανάσσῃ
Dual συνανάσσητον συνανάσσητον
Plural συνανάσσωμεν συνανάσσητε συνανάσσωσιν*
OptativeSingular συνανάσσοιμι συνανάσσοις συνανάσσοι
Dual συνανάσσοιτον συνανασσοίτην
Plural συνανάσσοιμεν συνανάσσοιτε συνανάσσοιεν
ImperativeSingular συνάνασσε συνανασσέτω
Dual συνανάσσετον συνανασσέτων
Plural συνανάσσετε συνανασσόντων, συνανασσέτωσαν
Infinitive συνανάσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνανασσων συνανασσοντος συνανασσουσα συνανασσουσης συνανασσον συνανασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανάσσομαι συνανάσσει, συνανάσσῃ συνανάσσεται
Dual συνανάσσεσθον συνανάσσεσθον
Plural συνανασσόμεθα συνανάσσεσθε συνανάσσονται
SubjunctiveSingular συνανάσσωμαι συνανάσσῃ συνανάσσηται
Dual συνανάσσησθον συνανάσσησθον
Plural συνανασσώμεθα συνανάσσησθε συνανάσσωνται
OptativeSingular συνανασσοίμην συνανάσσοιο συνανάσσοιτο
Dual συνανάσσοισθον συνανασσοίσθην
Plural συνανασσοίμεθα συνανάσσοισθε συνανάσσοιντο
ImperativeSingular συνανάσσου συνανασσέσθω
Dual συνανάσσεσθον συνανασσέσθων
Plural συνανάσσεσθε συνανασσέσθων, συνανασσέσθωσαν
Infinitive συνανάσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνανασσομενος συνανασσομενου συνανασσομενη συνανασσομενης συνανασσομενον συνανασσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανάξω συνανάξεις συνανάξει
Dual συνανάξετον συνανάξετον
Plural συνανάξομεν συνανάξετε συνανάξουσιν*
OptativeSingular συνανάξοιμι συνανάξοις συνανάξοι
Dual συνανάξοιτον συναναξοίτην
Plural συνανάξοιμεν συνανάξοιτε συνανάξοιεν
Infinitive συνανάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναξων συναναξοντος συναναξουσα συναναξουσης συναναξον συναναξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανάξομαι συνανάξει, συνανάξῃ συνανάξεται
Dual συνανάξεσθον συνανάξεσθον
Plural συναναξόμεθα συνανάξεσθε συνανάξονται
OptativeSingular συναναξοίμην συνανάξοιο συνανάξοιτο
Dual συνανάξοισθον συναναξοίσθην
Plural συναναξοίμεθα συνανάξοισθε συνανάξοιντο
Infinitive συνανάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναξομενος συναναξομενου συναναξομενη συναναξομενης συναναξομενον συναναξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήνασσον συνήνασσες συνήνασσεν*
Dual συνηνάσσετον συνηνασσέτην
Plural συνηνάσσομεν συνηνάσσετε συνήνασσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηνασσόμην συνηνάσσου συνηνάσσετο
Dual συνηνάσσεσθον συνηνασσέσθην
Plural συνηνασσόμεθα συνηνάσσεσθε συνηνάσσοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to rule with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION