Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναγαπάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναγαπάω συναγαπήσω

Structure: συν (Prefix) + ἀγαπά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to love along with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναγάπω συναγάπᾳς συναγάπᾳ
Dual συναγάπᾱτον συναγάπᾱτον
Plural συναγάπωμεν συναγάπᾱτε συναγάπωσιν*
SubjunctiveSingular συναγάπω συναγάπῃς συναγάπῃ
Dual συναγάπητον συναγάπητον
Plural συναγάπωμεν συναγάπητε συναγάπωσιν*
OptativeSingular συναγάπῳμι συναγάπῳς συναγάπῳ
Dual συναγάπῳτον συναγαπῷτην
Plural συναγάπῳμεν συναγάπῳτε συναγάπῳεν
ImperativeSingular συναγᾶπᾱ συναγαπᾶτω
Dual συναγάπᾱτον συναγαπᾶτων
Plural συναγάπᾱτε συναγαπῶντων, συναγαπᾶτωσαν
Infinitive συναγάπᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναγαπων συναγαπωντος συναγαπωσα συναγαπωσης συναγαπων συναγαπωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναγάπωμαι συναγάπᾳ συναγάπᾱται
Dual συναγάπᾱσθον συναγάπᾱσθον
Plural συναγαπῶμεθα συναγάπᾱσθε συναγάπωνται
SubjunctiveSingular συναγάπωμαι συναγάπῃ συναγάπηται
Dual συναγάπησθον συναγάπησθον
Plural συναγαπώμεθα συναγάπησθε συναγάπωνται
OptativeSingular συναγαπῷμην συναγάπῳο συναγάπῳτο
Dual συναγάπῳσθον συναγαπῷσθην
Plural συναγαπῷμεθα συναγάπῳσθε συναγάπῳντο
ImperativeSingular συναγάπω συναγαπᾶσθω
Dual συναγάπᾱσθον συναγαπᾶσθων
Plural συναγάπᾱσθε συναγαπᾶσθων, συναγαπᾶσθωσαν
Infinitive συναγάπᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναγαπωμενος συναγαπωμενου συναγαπωμενη συναγαπωμενης συναγαπωμενον συναγαπωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναγαπήσω συναγαπήσεις συναγαπήσει
Dual συναγαπήσετον συναγαπήσετον
Plural συναγαπήσομεν συναγαπήσετε συναγαπήσουσιν*
OptativeSingular συναγαπήσοιμι συναγαπήσοις συναγαπήσοι
Dual συναγαπήσοιτον συναγαπησοίτην
Plural συναγαπήσοιμεν συναγαπήσοιτε συναγαπήσοιεν
Infinitive συναγαπήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναγαπησων συναγαπησοντος συναγαπησουσα συναγαπησουσης συναγαπησον συναγαπησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναγαπήσομαι συναγαπήσει, συναγαπήσῃ συναγαπήσεται
Dual συναγαπήσεσθον συναγαπήσεσθον
Plural συναγαπησόμεθα συναγαπήσεσθε συναγαπήσονται
OptativeSingular συναγαπησοίμην συναγαπήσοιο συναγαπήσοιτο
Dual συναγαπήσοισθον συναγαπησοίσθην
Plural συναγαπησοίμεθα συναγαπήσοισθε συναγαπήσοιντο
Infinitive συναγαπήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναγαπησομενος συναγαπησομενου συναγαπησομενη συναγαπησομενης συναγαπησομενον συναγαπησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήγαπων συνήγαπᾱς συνήγαπᾱν*
Dual συνηγᾶπᾱτον συνηγάπᾱτην
Plural συνηγᾶπωμεν συνηγᾶπᾱτε συνήγαπων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηγάπωμην συνηγᾶπω συνηγᾶπᾱτο
Dual συνηγᾶπᾱσθον συνηγάπᾱσθην
Plural συνηγάπωμεθα συνηγᾶπᾱσθε συνηγᾶπωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to love along with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION