Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναφής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναφής συναφές

Structure: συναφη (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. united, connected, related to

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative συναφής σύναφες
Genitive συναφούς συνάφους
Dative συναφεί συνάφει
Accusative συναφή σύναφες
Vocative συναφές σύναφες
DualN/A/V συναφεί συνάφει
G/D συναφοίν συνάφοιν
PluralNominative συναφείς συνάφη
Genitive συναφών συνάφων
Dative συναφέσιν* συνάφεσιν*
Accusative συναφείς συνάφη
Vocative συναφείς συνάφη
Positive Comparative Superlative
Adjective συναφής συναφούς συναφέστερος συναφεστέρου συναφέστατος συναφεστάτου
Adverb συναφέως συναφέστερον συναφέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ριστὸν ἐπιβεβηκότα τῇ σφαίρᾳ τοῦ παντόσ, ἣτισ ἐστὶν αἰθέριον σῶμα, τὸ πέμπτον ὑπ’ αὐτοῦ καλούμενον διῃρημένου δὲ τούτου κατὰ σφαίρασ, τῇ μὲν φύσει συναφεῖσ τῷ λόγῳ δὲ κεχωρισμένασ, ἑκάστην οἰέται τῶν σφαιρῶν ζῷον εἶναι σύνθετον ἐκ σώματοσ καὶ ψυχῆσ, ὧν τὸ μὲν σῶμά ἐστιν αἰθέριον κινούμενον κυκλοφορικῶσ, ἡ ψυχὴ δὲ λόγοσ ἀκίνητοσ αἴτιοσ τῆσ κινήσεωσ κατ’ ἐνέργειαν. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, 24:1)
  • ἀλλ’ αἱ ψυχαὶ μὲν οὕτωσ εἰσὶν ἐνδεδεμέναι καὶ συναφεῖσ τῷ θεῷ ἅτε αὐτοῦ μόρια οὖσαι καὶ ἀποσπάσματα, οὐ παντὸσ δ’ αὐτῶν κινήματοσ ἅτε οἰκείου καὶ συμφυοῦσ ὁ θεὸσ αἰσθάνεται; (Epictetus, Works, book 1, 6:1)
  • συναφεῖσ δ’ εἰσὶ τούτοισ οἵ τε ἄλλοι Πισίδαι καὶ οἱ Σελγεῖσ, οἵπερ εἰσὶν ἀξιολογώτατοι τῶν Πισιδῶν. (Strabo, Geography, Book 12, chapter 7 1:1)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION