뜻

1. to join in mourning for a thing
2. to mourn together with

예문

• εἴθ’ εἶχε φωνὴν εὔφρον’ ἀγγέλου δίκην, ὅπωσ δίφροντισ οὖσα μὴ ’κινυσσόμην, ἀλλ’ εὖ ’σαφήνει τόνδ’ ἀποπτύσαι πλόκον, εἴπερ γ’ ἀπ’ ἐχθροῦ κρατὸσ ἦν τετμημένοσ, ἢ ξυγγενὴσ ὢν εἶχε συμπενθεῖν ἐμοὶ ἄγαλμα τύμβου τοῦδε καὶ τιμὴν πατρόσ. (Aeschylus, Libation Bearers, episode 8:2)

  (아이스킬로스, Libation Bearers, episode 8:2)

• ὅτι δὲ καὶ συμπενθεῖν ἔκειτο αὐτοῖσ ἀνάγκη, δεδήλωκεν ἐν τῷδε· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 91)

  (작자 미상, 비가, , 91)

• ἄτοπον γὰρ εἶναι τὸ συμπενθεῖν μὲν καὶ συλλυπεῖσθαι καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσ ἀγαθῶν ἁπάντων τε καὶ κακῶν κοινωνεῖν τὴν βεβαίαν φιλίαν, τῆσ δ’ εἰσ τὸ σῶμα λύπησ ἄμοιρον γίνεσθαι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 7 2:1)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 7 2:1)

• ὅτι δὲ καὶ συμπενθεῖν ἔκειτο αὐτοῖσ ἀνάγκη, δεδήλωκεν ἐν τῷδε· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 14 7:2)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 14 7:2)

유사 형태

• συμπενθεῖν (4)
• συμπενθῆσαι (2)
• συμπενθήσατ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.