Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφοιτάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συμφοιτάω συμφοιτήσω

Structure: συμ (Prefix) + φοιτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go regularly to, together, to go to school together, with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφοίτω συμφοίτᾳς συμφοίτᾳ
Dual συμφοίτᾱτον συμφοίτᾱτον
Plural συμφοίτωμεν συμφοίτᾱτε συμφοίτωσιν*
SubjunctiveSingular συμφοίτω συμφοίτῃς συμφοίτῃ
Dual συμφοίτητον συμφοίτητον
Plural συμφοίτωμεν συμφοίτητε συμφοίτωσιν*
OptativeSingular συμφοίτῳμι συμφοίτῳς συμφοίτῳ
Dual συμφοίτῳτον συμφοιτῷτην
Plural συμφοίτῳμεν συμφοίτῳτε συμφοίτῳεν
ImperativeSingular συμφοῖτᾱ συμφοιτᾶτω
Dual συμφοίτᾱτον συμφοιτᾶτων
Plural συμφοίτᾱτε συμφοιτῶντων, συμφοιτᾶτωσαν
Infinitive συμφοίτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφοιτων συμφοιτωντος συμφοιτωσα συμφοιτωσης συμφοιτων συμφοιτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφοίτωμαι συμφοίτᾳ συμφοίτᾱται
Dual συμφοίτᾱσθον συμφοίτᾱσθον
Plural συμφοιτῶμεθα συμφοίτᾱσθε συμφοίτωνται
SubjunctiveSingular συμφοίτωμαι συμφοίτῃ συμφοίτηται
Dual συμφοίτησθον συμφοίτησθον
Plural συμφοιτώμεθα συμφοίτησθε συμφοίτωνται
OptativeSingular συμφοιτῷμην συμφοίτῳο συμφοίτῳτο
Dual συμφοίτῳσθον συμφοιτῷσθην
Plural συμφοιτῷμεθα συμφοίτῳσθε συμφοίτῳντο
ImperativeSingular συμφοίτω συμφοιτᾶσθω
Dual συμφοίτᾱσθον συμφοιτᾶσθων
Plural συμφοίτᾱσθε συμφοιτᾶσθων, συμφοιτᾶσθωσαν
Infinitive συμφοίτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφοιτωμενος συμφοιτωμενου συμφοιτωμενη συμφοιτωμενης συμφοιτωμενον συμφοιτωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION