뜻

1. to rule or reign together with

예문

• Μέγα, ὦ Ἥρα, φρονεῖσ, ὅτι ξύνει τῷ Διὶ καὶ συμβασιλεύεισ αὐτῷ, καὶ διὰ τοῦτο ὑβρίζεισ ἀδεῶσ· (Lucian, Dialogi deorum, 4:2)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 4:2)

• ἐκ μιᾶσ οἰκίασ αὑτῷ προσελόμενοσ, Ἀρχίδαμον δέ, ᾧ προσῆκον ἦν ἀπὸ τῆσ ἑτέρασ οἰκίασ ὄντι συμβασιλεύειν, ἔπεισε μὲν ἐκ Μεσσήνησ κατελθεῖν, ἀποθανόντοσ δὲ τὸν φόνον οὐκ ἐπεξελθών ἐβεβαίωσε τὴν αἰτίαν καθ’ αὑτοῦ τῆσ ἀναιρέσεωσ, καίτοι Λυκοῦργοσ, ὃν προσεποιεῖτο μιμεῖσθαι, τὴν μὲν βασιλείαν ἑκὼν ἀπέδωκε τῷ παιδὶ τοῦ ἀδελφοῦ Χαρίλλῳ, φοβούμενοσ δὲ μή, κἂν ἄλλωσ ἀποθάνῃ τὸ μειράκιον, αἰτία τισ ἐπ’ αὐτὸν ἔλθῃ, πολὺν χρόνον ἔξω πλανηθεὶσ οὐ πρότερον ἐπανῆλθεν ἢ παῖδα τῷ Χαρίλλῳ γενέσθαι διάδοχον τῆσ ἀρχῆσ, ἀλλὰ Λυκούργῳ μὲν οὐδὲ ἄλλοσ τισ Ἑλλήνων παραβλητὸσ οὐδείσ· (Plutarch, Comparison of Agis and Cleomenes and the Gracchi, chapter 5 2:1)

  (플루타르코스, Comparison of Agis and Cleomenes and the Gracchi, chapter 5 2:1)

• καί πρῶτον μὲν ἔπειθεν αὐτὸν ἀναστῆναι καὶ συμβασιλεύειν, ὡσ δεδωκότων συγγνώμην τῶν πολιτῶν συνεξηπατῆσθαι γὰρ ὑπὸ τοῦ Ἀγησιλάου νέον ὄντα καί φιλότιμον. (Plutarch, Agis, chapter 18 3:1)

  (플루타르코스, Agis, chapter 18 3:1)

• οὕτω δὴ τὴν πόλιν κατασχόντεσ τόν τε Μάνδρωνα μετεπέμποντο, συμβασιλεύειν τοῖσ παρ’ αὐτῶν κελεύοντεσ· (Plutarch, Mulierum virtutes, 4:1)

  (플루타르코스, Mulierum virtutes, 4:1)

• οὕτω δὴ τὴν πόλιν κατασχόντεσ τόν τε Μάνδρωνα μετεπέμποντο, συμβασιλεύειν τοῖσ παρ’ αὐτῶν κελεύοντεσ· (Plutarch, Mulierum virtutes, 10:2)

  (플루타르코스, Mulierum virtutes, 10:2)

유사 형태

• συμβασιλεύειν (7)
• συμβασιλεύσομεν (1)
• συμβασιλεύοντες (1)
• συμβασιλεύουσαν (1)
• συμβασιλεύεις (1)
• συμβασιλεύοντος (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.