뜻

1. 합의, 조화, 일치, 동의
2. 제출

1. approval, agreement, concord
2. submission

예문

• ἀλλὰ μὴν καὶ τὰσ συγκαταθέσεισ βεβαιοῦμεν τῇ ταύτησ ἐπινεύσει, ὡσ καὶ ὁ Ὁμηρικὸσ Ζεύσ φησιν εἰ δ’ ἄγε τοι κεφαλῇ ἐπινεύσομαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 3:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 3:2)

• ὁρμαὶ συγκαταθέσεισ, τὸ παράπαν οὐδ’ εἶναι λέγοντεσ; (Plutarch, Adversus Colotem, section 22 10:1)

  (플루타르코스, Adversus Colotem, section 22 10:1)

• καὶ γὰρ ἐπιθυμίαν καὶ ὀργὴν καὶ φόβον καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα δόξασ εἶναι καὶ κρίσεισ πονηράσ, οὐ περὶ ἕν τι γινομένασ τῆσ ψυχῆσ μέροσ, ἀλλ’ ὅλου τοῦ ἡγεμονικοῦ ῥοπὰσ καὶ εἴξεισ καὶ συγκαταθέσεισ καὶ ὁρμάσ, καὶ ὅλωσ ἐνεργείασ τινὰσ οὔσασ ἐν ὀλίγῳ μεταπτωτάσ, ὥσπερ αἱ τῶν παίδων ἐπιδρομαὶ τὸ ῥαγδαῖον καὶ τὸ σφοδρὸν ἐπισφαλὲσ ὑπ’ ἀσθενείασ καὶ ἀβέβαιον ἔχουσι. (Plutarch, De virtute morali, section 7 4:1)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 7 4:1)

• καὶ πάθη καὶ ὁρμὰσ καὶ συγκαταθέσεισ σώματα ποιουμένουσ ἐν μηδενὶ φάναι κεῖσθαι μηδ’ ὑπάρχειν τόπον τούτοισ, ἕνα δὲ τὸν ἐν τῇ καρδίᾳ πόρον στιγμιαῖον ἀπολιπεῖν, ὅπου τὸ ἡγεμονικὸν συστέλλουσι τῆσ ψυχῆσ, ὑπὸ τοσούτων σωμάτων κατεχόμενον, ὅσων τοὺσ πάνυ δοκοῦντασ ἀφορίζειν καὶ ἀποκρίνειν ἕτερον ἑτέρου πολὺ πλῆθοσ διαπέφευγε. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 45 3:1)

  (플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 45 3:1)

• τὴν γὰρ φαντασίαν βουλόμενοσ οὐκ οὖσαν αὐτοτελῆ τῆσ συγκαταθέσεωσ αἰτίαν ἀποδεικνύειν, εἴρηκεν ὅτι "βλάψουσιν οἱ σοφοὶ ψευδεῖσ φαντασίασ ἐμποιοῦντεσ, ἂν αἱ φαντασίαι ποιῶσιν αὐτοτελῶσ τὰσ συγκαταθέσεισ· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 472)

  (플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 472)

유사 형태

• συγκαταθέσεις (17)
• συγκατάθεσιν (13)
• συγκαταθέσεως (7)
• συγκαταθέσθαι (7)
• συγκατάθεσις (3)
• συγκαταθέσει (1)
• συγκαταθέσεων (1)
• συγκατάθεσθε (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.