συγγενεύς
Third declension Noun; Masculine
이형
Transliteration:
Principal Part:
συγγενεύς
συγγενέως
Structure:
συγγενευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- Alternative spelling of συγγενής (sungenḗs)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὸ ἀντίγραφον τῆσ ἐπιστολῆσ, ἧσ ἐγράψαμεν Λασθένει τῷ συγγενεῖ ἡμῶν περὶ ὑμῶν, γεγράφαμεν καὶ πρὸσ ὑμᾶσ ὅπωσ εἰδῆτε. (Septuagint, Liber Maccabees I 11:31)
- Αἰτιῶ τοιγαροῦν, ὦ γενναῖε, τὴν Θέτιν, ἣ δέον σοὶ τὴν κληρονομίαν παραδοῦναι τῶν ὅπλων συγγενεῖ γε ὄντι, φέρουσα ἐσ τὸ κοινὸν κατέθετο αὐτά. (Lucian, Dialogi mortuorum, 4:1)
- συγγενεῖ δέ τισ εὐδοξίᾳ μέγα βρίθει· (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 3 13:1)
- σὺ δ’ ἔρρ’ ἀπόπτυστόσ τε κἀπάτωρ ἐμοῦ, κακῶν κάκιστε, τάσδε συλλαβὼν ἀράσ, ἅσ σοι καλοῦμαι, μήτε γῆσ ἐμφυλίου δόρει κρατῆσαι μήτε νοστῆσαί ποτε τὸ κοῖλον Ἄργοσ, ἀλλὰ συγγενεῖ χερὶ θανεῖν κτανεῖν θ’ ὑφ’ οὗπερ ἐξελήλασαι. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 2:15)
- ταύτην τὴν γυναῖκα καλλίστην οὖσαν τῶν ἐν Ῥώμῃ γυναικῶν καὶ σωφρονεστάτην ἐπεχείρησεν ὁ Σέξτοσ διαφθεῖραι, παλαίτερον μὲν ἔτι εἰργόμενοσ, ὁπότε κατάγοιτο παρὰ τῷ συγγενεῖ, τότε δὲ καιρὸν ἁρμόττοντα οἰόμενοσ ἔχειν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 64 6:2)
