Hellas Alive Dictionary - στοχαστικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: στοχαστικός

Structure: στοχαστικ (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	στοχαστικός στοχαστικοῦ	στοχαστικώτερος στοχαστικωτεροῦ	στοχαστικώτατος στοχαστικωτατοῦ
Adverb	στοχαστίκως	στοχαστικώτερον	στοχαστικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἡ δ’ ἀρετὴ πάσησ τέχνησ ἀκριβεστέρα καὶ ἀμείνων ἐστὶν ὥσπερ καὶ ἡ φύσισ, τοῦ μέσου ἂν εἰή στοχαστική. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 60:1)
μεσότησ τισ ἄρα ἐστὶν ἡ ἀρετή, στοχαστική γε οὖσα τοῦ μέσου. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 63:2)
ὅτι μὲν οὖν ἐστὶν ἡ ἀρετὴ ἡ ἠθικὴ μεσότησ, καὶ πῶσ, καὶ ὅτι μεσότησ δύο κακιῶν, τῆσ μὲν καθ’ ὑπερβολὴν τῆσ δὲ κατ’ ἔλλειψιν, καὶ ὅτι τοιαύτη ἐστὶ διὰ τὸ στοχαστικὴ τοῦ μέσου εἶναι τοῦ ἐν τοῖσ πάθεσι καὶ ἐν ταῖσ πράξεσιν, ἱκανῶσ εἴρηται. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 105:1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

bab2min@gmail.com