뜻

1. 고급, 폭동, 협잡, 사기, 바람기

1. lewdness, wantonness, riot, luxury

예문

• λόγον σοφὸν ἐὰν ἀκούσῃ ἐπιστήμων, αἰνέσει αὐτὸν καὶ ἐπ̓ αὐτὸν προσθήσει. ἤκουσεν ὁ σπαταλῶν καὶ ἀπήρεσεν αὐτῷ, καὶ ἀπέστρεψεν αὐτὸν ὀπίσω τοῦ νώτου αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Sirach 21:15)

  (70인역 성경, Liber Sirach 21:15)

• διήγησισ μωρῶν προσόχθισμα, καὶ ὁ γέλωσ αὐτῶν ἐν σπατάλῃ ἁμαρτίασ. (Septuagint, Liber Sirach 27:13)

  (70인역 성경, Liber Sirach 27:13)

• ἔσται δ’ εἰσ ὡρ́ασ Ἱπποκρατιππιάδησ, ἢ διὰ τὴν σπατάλην Διονυσιοπηγανόδωροσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 173)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 173)

• μηδείσ μοι ταύτην, Ἐρασίστρατε, τὴν σπατάλην σου ποιήσειε θεῶν, ᾗ σὺ κατασπαταλᾷσ, ἔσθων ἐκτραπέλωσ στομάχων κακά, χείρονα λιμοῦ, οἱᾶ φάγοιεν ἐμῶν ἀντιδίκων τεκνία. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 4021)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 4021)

• πεινάσαιμι γὰρ αὖθισ ἔτι πλέον, ἢ πρὶν ἐπείνων, ἢ χορτασθείην τῆσ παρὰ σοὶ σπατάλησ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 402 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 402 1:1)

• ποῦ δ’ ὀφρύεσ, καὶ γαῦρα φρονήματα, καὶ μέγασ αὐχὴν, καὶ σοβαρῶν ταρσῶν χρυσοφόροσ σπατάλη; (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 272)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 272)

• ἐν μὲν ἀγυιαῖσ μαχλάδοσ οἰμώξεισ χρυσομανεῖ σπατάλῃ· (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 3022)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 3022)

• παραρρίψασα δὲ κισσόν, χεῖρα περισφίγξω χρυσοδέτῳ σπατάλῃ. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 74 1:2)

  (작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 74 1:2)

유사 형태

• σπᾶται (10)
• σπατάλῃ (3)
• σπατάλης (3)
• σπατάλην (3)
• σπατάγγων (2)
• σπαταλῶν (2)
• σπαταλῶσα (1)
• σπατάγγην (1)
• σπαταλοῖς (1)
• σπατάλημα (1)
• σπαταλῶνας (1)
• σπατάλη (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.