Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σπαργάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σπαργάω σπαργήσω

Structure: σπαργά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Prob. from same Root as sfri_ga/w.

Sense

  1. to be full to bursting, to swell, be ripe
  2. to wax wanton, be insolent

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπάργω σπάργᾳς σπάργᾳ
Dual σπάργᾱτον σπάργᾱτον
Plural σπάργωμεν σπάργᾱτε σπάργωσιν*
SubjunctiveSingular σπάργω σπάργῃς σπάργῃ
Dual σπάργητον σπάργητον
Plural σπάργωμεν σπάργητε σπάργωσιν*
OptativeSingular σπάργῳμι σπάργῳς σπάργῳ
Dual σπάργῳτον σπαργῷτην
Plural σπάργῳμεν σπάργῳτε σπάργῳεν
ImperativeSingular σπᾶργᾱ σπαργᾶτω
Dual σπάργᾱτον σπαργᾶτων
Plural σπάργᾱτε σπαργῶντων, σπαργᾶτωσαν
Infinitive σπάργᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπαργων σπαργωντος σπαργωσα σπαργωσης σπαργων σπαργωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπάργωμαι σπάργᾳ σπάργᾱται
Dual σπάργᾱσθον σπάργᾱσθον
Plural σπαργῶμεθα σπάργᾱσθε σπάργωνται
SubjunctiveSingular σπάργωμαι σπάργῃ σπάργηται
Dual σπάργησθον σπάργησθον
Plural σπαργώμεθα σπάργησθε σπάργωνται
OptativeSingular σπαργῷμην σπάργῳο σπάργῳτο
Dual σπάργῳσθον σπαργῷσθην
Plural σπαργῷμεθα σπάργῳσθε σπάργῳντο
ImperativeSingular σπάργω σπαργᾶσθω
Dual σπάργᾱσθον σπαργᾶσθων
Plural σπάργᾱσθε σπαργᾶσθων, σπαργᾶσθωσαν
Infinitive σπάργᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπαργωμενος σπαργωμενου σπαργωμενη σπαργωμενης σπαργωμενον σπαργωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπαργήσω σπαργήσεις σπαργήσει
Dual σπαργήσετον σπαργήσετον
Plural σπαργήσομεν σπαργήσετε σπαργήσουσιν*
OptativeSingular σπαργήσοιμι σπαργήσοις σπαργήσοι
Dual σπαργήσοιτον σπαργησοίτην
Plural σπαργήσοιμεν σπαργήσοιτε σπαργήσοιεν
Infinitive σπαργήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπαργησων σπαργησοντος σπαργησουσα σπαργησουσης σπαργησον σπαργησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπαργήσομαι σπαργήσει, σπαργήσῃ σπαργήσεται
Dual σπαργήσεσθον σπαργήσεσθον
Plural σπαργησόμεθα σπαργήσεσθε σπαργήσονται
OptativeSingular σπαργησοίμην σπαργήσοιο σπαργήσοιτο
Dual σπαργήσοισθον σπαργησοίσθην
Plural σπαργησοίμεθα σπαργήσοισθε σπαργήσοιντο
Infinitive σπαργήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπαργησομενος σπαργησομενου σπαργησομενη σπαργησομενης σπαργησομενον σπαργησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσπᾶργων ἐσπᾶργᾱς ἐσπᾶργᾱν*
Dual ἐσπάργᾱτον ἐσπαργᾶτην
Plural ἐσπάργωμεν ἐσπάργᾱτε ἐσπᾶργων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσπαργῶμην ἐσπάργω ἐσπάργᾱτο
Dual ἐσπάργᾱσθον ἐσπαργᾶσθην
Plural ἐσπαργῶμεθα ἐσπάργᾱσθε ἐσπάργωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐνθάδε κέκρυπται σπάργαν’ οἷσ ἐνῆσθα σύ. (Euripides, Ion, episode, iambics 2:37)
  • παρθένια δ’ ἐμᾶσ <λάθρα> ματέροσ σπάργαν’ ἀμφίβολά σοι τάδ’ ἐνῆψα, κερ‐ κίδοσ ἐμᾶσ πλάνουσ. (Euripides, Ion, episode, lyric 1:22)
  • Τὸν δ’ ὡσ οὖν ἐνόησε Διὸσ καὶ Μαιάδοσ υἱὸσ χωόμενον περὶ βουσὶν ἑκηβόλον Ἀπόλλωνα, σπάργαν’ ἔσω κατέδυνε θυήεντ’· (Anonymous, Homeric Hymns, 25:5)
  • τίσ σε παρὰ σμίλαισι, ποδίκροτον ἅμμα καθάψασ, θήκατο, τὸν Βρομίῳ σπάργαν’ ἑλιξάμενον; (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 15a3)

Synonyms

  1. to be full to bursting

    • βρύω (to be full to bursting, to swell or teem with, especially of plants)
    • πλήθω (I am or become full, I swell)

  2. to wax wanton

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION