- ὡσ δ’ ἔνιοι λέγουσι, διὰ σιμότητα τῆσ ῥινὸσ ἐνδεδυκυίασ ὥστε μηδὲν εἶναι τὸ διορίζον τὰ ὄμματα καὶ τὰσ ὀφρῦσ συγκεχύσθαι, Κύκλωπα βουλόμενοι καλεῖν αὐτὸν οἱ πολλοὶ τῆσ γλώττησ ὀλισθαινούσησ ἐκράτησεν ὑπὸ πλήθουσ Κόκλιον καλεῖσθαι. (Plutarch, Publicola, chapter 16 5:2)
(플루타르코스, Publicola, chapter 16 5:2)
- ὥσπερ καὶ ἡ γρυπότησ καὶ ἡ σιμότησ οὐ μόνον ἀνιέμενα ἔρχεται εἰσ τὸ μέσον, ἀλλὰ καὶ σφόδρα γρυπὰ γινόμενα ἢ σιμὰ οὕτωσ διατίθεται ὥστε μηδὲ μυκτῆρα δοκεῖν εἶναι. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 4 12:4)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 4 12:4)
- τὸ γὰρ θηρίον ἐὰν μὲν οὕτωσ ἔχοντι προσπέσῃ, διὰ τὴν σιμότητα τῶν ὀδόντων τὸ σῶμα οὐ δύναται ὑπολαβεῖν· (Xenophon, Minor Works, , chapter 10 14:2)
(크세노폰, Minor Works, , chapter 10 14:2)
- λέγω δὲ οἱο͂ν ἔστι ῥὶσ καὶ κοιλότησ, καὶ σιμότησ τὸ ἐκ τῶν δυοῖν λεγόμενον τῷ τόδε ἐν τῷδε, καὶ οὐ κατὰ συμβεβηκόσ γε οὔθ’ ἡ κοιλότησ οὔθ’ ἡ σιμότησ πάθοσ τῆσ ῥινόσ, ἀλλὰ καθ’ αὑτήν· (Aristotle, Metaphysics, Book 7 55:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 55:2)
- ἡ γὰρ οὐσία ἐστὶ τὸ εἶδοσ τὸ ἐνόν, ἐξ οὗ καὶ τῆσ ὕλησ ἡ σύνολοσ λέγεται οὐσία, οἱο͂ν ἡ κοιλότησ ἐκ γὰρ ταύτησ καὶ τῆσ ῥινὸσ σιμὴ ῥὶσ καὶ ἡ σιμότησ ἐστί δὶσ γὰρ ἐν τούτοισ ὑπάρξει ἡ ῥίσ ‐ ἐν δὲ τῇ συνόλῳ οὐσίᾳ, οἱο͂ν ῥινὶ σιμῇ ἢ Καλλίᾳ, ἐνέσται καὶ ἡ ὕλη· (Aristotle, Metaphysics, Book 7 185:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 185:2)
- ἡ γὰρ σιμότησ ἐν ῥινὶ γίγνεται, διὸ καὶ ὁ λόγοσ αὐτῆσ μετὰ ταύτησ θεωρεῖται· (Aristotle, Metaphysics, Book 11 107:1)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 107:1)