σιμότης
Third declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
σιμότης
σιμότητος
Structure:
σιμοτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- the shape of a snub nose, snubbiness
- the upward curve
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὡσ δ’ ἔνιοι λέγουσι, διὰ σιμότητα τῆσ ῥινὸσ ἐνδεδυκυίασ ὥστε μηδὲν εἶναι τὸ διορίζον τὰ ὄμματα καὶ τὰσ ὀφρῦσ συγκεχύσθαι, Κύκλωπα βουλόμενοι καλεῖν αὐτὸν οἱ πολλοὶ τῆσ γλώττησ ὀλισθαινούσησ ἐκράτησεν ὑπὸ πλήθουσ Κόκλιον καλεῖσθαι. (Plutarch, Publicola, chapter 16 5:2)
- ὥσπερ καὶ ἡ γρυπότησ καὶ ἡ σιμότησ οὐ μόνον ἀνιέμενα ἔρχεται εἰσ τὸ μέσον, ἀλλὰ καὶ σφόδρα γρυπὰ γινόμενα ἢ σιμὰ οὕτωσ διατίθεται ὥστε μηδὲ μυκτῆρα δοκεῖν εἶναι. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 4 12:4)
- τὸ γὰρ θηρίον ἐὰν μὲν οὕτωσ ἔχοντι προσπέσῃ, διὰ τὴν σιμότητα τῶν ὀδόντων τὸ σῶμα οὐ δύναται ὑπολαβεῖν· (Xenophon, Minor Works, , chapter 10 14:2)
- λέγω δὲ οἱο͂ν ἔστι ῥὶσ καὶ κοιλότησ, καὶ σιμότησ τὸ ἐκ τῶν δυοῖν λεγόμενον τῷ τόδε ἐν τῷδε, καὶ οὐ κατὰ συμβεβηκόσ γε οὔθ’ ἡ κοιλότησ οὔθ’ ἡ σιμότησ πάθοσ τῆσ ῥινόσ, ἀλλὰ καθ’ αὑτήν· (Aristotle, Metaphysics, Book 7 55:2)
- ἡ γὰρ οὐσία ἐστὶ τὸ εἶδοσ τὸ ἐνόν, ἐξ οὗ καὶ τῆσ ὕλησ ἡ σύνολοσ λέγεται οὐσία, οἱο͂ν ἡ κοιλότησ ἐκ γὰρ ταύτησ καὶ τῆσ ῥινὸσ σιμὴ ῥὶσ καὶ ἡ σιμότησ ἐστί δὶσ γὰρ ἐν τούτοισ ὑπάρξει ἡ ῥίσ ‐ ἐν δὲ τῇ συνόλῳ οὐσίᾳ, οἱο͂ν ῥινὶ σιμῇ ἢ Καλλίᾳ, ἐνέσται καὶ ἡ ὕλη· (Aristotle, Metaphysics, Book 7 185:2)
- ἡ γὰρ σιμότησ ἐν ῥινὶ γίγνεται, διὸ καὶ ὁ λόγοσ αὐτῆσ μετὰ ταύτησ θεωρεῖται· (Aristotle, Metaphysics, Book 11 107:1)