Sense

1. to make to fall, throw down, overthrow, by tripping up, to trip up in wrestling, to throw, on her beam-ends, throws, to be tripped up, reeling, staggering
2. to cause to fall, overthrow, defeat, to be overthrown, to fall, fail, be undone, become helpless, mishap took place, I shall, fail
3. to baffle, foil, balk, disappoint, to err, go wrong, be mistaken
4. to be balked of or foiled in

Examples

• ἐν Ἱππολύτῳ Εὐριπιδείῳ πάλιν ἡ Ἀφροδίτη φησίν ὅσοι τε Πόντου τερμόνων τ’ Ἀτλαντικῶν ναίουσιν εἴσω φῶσ ὁρῶντεσ ἡλίου, τοὺσ μὲν σέβοντασ τἀμὰ πρεσβεύω κράτη, σφάλλω δ’ ὅσοι φρονοῦσιν εἰσ ἡμᾶσ μέγα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 741)
• "ἦν δὲ αὐτοῖσ νόμιμον μὴ προχοίδασ εἰσφέρεσθαι εἰσ τὰ συμπόσια, δῆλον ὅτι νομίζοντεσ τὸ μὴ ὑπερπίνειν ἧττον ἂν καὶ σώματα καὶ γνώμασ σφάλλειν νῦν δὲ τὸ μὲν μὴ εἰσφέρεσθαι ἔτι αὖ καταμένει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 946)
• πολλαῖσ γὰρ οἱ θεοὶ μορφαῖσ οὐ σοφισμάτων ὡσ Εὐριπίδησ φησίν, ἀλλὰ πραγμάτων σφάλλουσιν ἡμᾶσ, ὅταν ὡσ ἐπιστάμενοι τολμῶμεν ἀποφαίνεσθαι περὶ τηλικούτων. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 382)
• πόλλ’, ὦ τέκνον, σφάλλουσιν ἀνθρώπουσ θεοὶ̓. (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 4 27:1)
• σφάλλειν πέφυκε τῶν ἅδην αὐτῷ χρησαμένων τὰ τε σώματα καὶ τὰσ διανοίασ· (Pseudo-Plutarch, De musica, section 43 5:1)

Similar forms

• σφαλερὸν (24)
• σφαλεὶς (20)
• σφαλερὰ (17)
• σφαλῆναι (17)
• σφάλματα (16)
• σφάλμα (15)
• σφαλέντες (13)
• σφάλλεται (12)
• σφαλερὰν (9)
• σφαλερόν (8)
• σφαλέντος (6)
• σφαλῇ (6)
• σφαλέντα (6)
• σφαλερῶς (6)
• σφαλέντων (5)
• σφάλλειν (5)
• σφαλεῖσι (4)
• σφαλῶσι (4)
• σφάλμασι (4)
• σφαλείς (4)
• σφαλεῖσιν (4)
• σφαλεραὶ (4)
• σφαλῇς (4)
• σφαλεῖσαν (3)
• σφαλερὴ (3)
• σφαλεροὶ (3)
• σφαλείης (3)
• σφαλερὸς (3)
• σφάλματ (3)
• σφαλῶμεν (3)
• σφάλλοιτο (3)
• σφαλεροῦ (3)
• σφάλλουσι (3)
• σφαλῶσιν (3)
• σφαλεῖεν (2)
• σφαλῶ (2)
• σφαλεραί (2)
• σφάλληταί (2)
• σφάλληται (2)
• σφαλμάτων (2)
• σφαλῆτε (2)
• σφάλματος (2)
• σφάλλει (1)
• σφάλλον (1)
• σφάλμασιν (1)
• σφάλαι (1)
• σφαλεῖς (1)
• σφαλερῷ (1)
• σφαλῆτ (1)
• σφαλὸς (1)
• σφαλερὴν (1)
• σφάλλοντι (1)
• σφαλεῖέν (1)
• σφαλεῖσά (1)
• σφαλερὰς (1)
• σφάλλεαι (1)
• σφάλλομαι (1)
• σφαλτοι‧ (1)
• σφαλὲν (1)
• σφαλεραί‧ (1)
• σφαλερῆς (1)
• σφαλεροὺς (1)
• σφάλης (1)
• σφάλλω (1)
• σφαλείη (1)
• σφαλείσης (1)
• σφαλερή (1)
• σφαλερός (1)
• σφάλην (1)
• σφάλλοντα (1)
• σφαλάκων (1)
• σφαλέντας (1)
• σφαλεροῖς (1)
• σφαλερῶν (1)
• σφάλμα‧ (1)
• σφαλοῦσιν (1)
• σφαλείητε (1)
• σφαλερήν (1)
• σφάλλῃ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.