Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary

σφάλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: σφάλλω

Structure: σφάλλ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root SFAL

Sense

to make to fall, throw down, overthrow, by tripping up, to trip up in wrestling, to throw, on her beam-ends, throws, to be tripped up, reeling, staggering
to cause to fall, overthrow, defeat, to be overthrown, to fall, fail, be undone, become helpless, mishap took place, I shall, fail
to baffle, foil, balk, disappoint, to err, go wrong, be mistaken
to be balked of or foiled in

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σφάλλω	σφάλλεις	σφάλλει
	Dual		σφάλλετον	σφάλλετον
	Plural	σφάλλομεν	σφάλλετε	σφάλλουσιν*
Subjunctive	Singular	σφάλλω	σφάλλῃς	σφάλλῃ
	Dual		σφάλλητον	σφάλλητον
	Plural	σφάλλωμεν	σφάλλητε	σφάλλωσιν*
Optative	Singular	σφάλλοιμι	σφάλλοις	σφάλλοι
	Dual		σφάλλοιτον	σφαλλοίτην
	Plural	σφάλλοιμεν	σφάλλοιτε	σφάλλοιεν
Imperative	Singular		σφάλλε	σφαλλέτω
	Dual		σφάλλετον	σφαλλέτων
	Plural		σφάλλετε	σφαλλόντων, σφαλλέτωσαν
Infinitive		σφάλλειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σφαλλων σφαλλοντος	σφαλλουσα σφαλλουσης	σφαλλον σφαλλοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	σφάλλομαι	σφάλλει, σφάλλῃ	σφάλλεται
	Dual		σφάλλεσθον	σφάλλεσθον
	Plural	σφαλλόμεθα	σφάλλεσθε	σφάλλονται
Subjunctive	Singular	σφάλλωμαι	σφάλλῃ	σφάλληται
	Dual		σφάλλησθον	σφάλλησθον
	Plural	σφαλλώμεθα	σφάλλησθε	σφάλλωνται
Optative	Singular	σφαλλοίμην	σφάλλοιο	σφάλλοιτο
	Dual		σφάλλοισθον	σφαλλοίσθην
	Plural	σφαλλοίμεθα	σφάλλοισθε	σφάλλοιντο
Imperative	Singular		σφάλλου	σφαλλέσθω
	Dual		σφάλλεσθον	σφαλλέσθων
	Plural		σφάλλεσθε	σφαλλέσθων, σφαλλέσθωσαν
Infinitive		σφάλλεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		σφαλλομενος σφαλλομενου	σφαλλομενη σφαλλομενης	σφαλλομενον σφαλλομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓σφαλλον	έ̓σφαλλες	έ̓σφαλλεν*
	Dual		ἐσφάλλετον	ἐσφαλλέτην
	Plural	ἐσφάλλομεν	ἐσφάλλετε	έ̓σφαλλον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐσφαλλόμην	ἐσφάλλου	ἐσφάλλετο
	Dual		ἐσφάλλεσθον	ἐσφαλλέσθην
	Plural	ἐσφαλλόμεθα	ἐσφάλλεσθε	ἐσφάλλοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ταῦροι δ’ ὑβρισταὶ κἀσ κέρασ θυμούμενοι τὸ πρόσθεν ἐσφάλλοντο πρὸσ γαῖαν δέμασ, μυριάσι χειρῶν ἀγόμενοι νεανίδων. (Euripides, episode, trochees 8:5)
οἱ δ’, ὥσπερ ἐκ μακρᾶσ ἀρρωστίασ τῆσ τυραννίδοσ εὐθὺσ ἐπιχειροῦντεσ ἐξανίστασθαι, καὶ πράττειν τὰ τῶν αὐτονομουμένων παρὰ καιρόν, ἐσφάλλοντο μὲν αὐτοὶ ταῖσ πράξεσιν, ἐμίσουν δὲ τὸν Δίωνα βουλόμενον ὥσπερ ἰατρὸν ἐν ἀκριβεῖ καὶ σωφρονούσῃ διαίτῃ κατασχεῖν τὴν πόλιν. (Plutarch, Dion, chapter 37 4:1)
τὰ γὰρ φρονήματα ἀληθινὰ καὶ πάντῃ μεγάλα ἐκέκτηντο, πρᾳότητι μετὰ φρονήσεωσ πρόσ τε τὰσ ἀεὶ συμβαινούσασ τύχασ καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ χρώμενοι, διὸ πλὴν ἀρετῆσ πάντα ὑπερορῶντεσ μικρὰ ἡγοῦντο τὰ παρόντα καὶ ῥᾳδίωσ ἔφερον οἱο͂ν ἄχθοσ τὸν τοῦ χρυσοῦ τε καὶ τῶν ἄλλων κτημάτων ὄγκον, ἀλλ’ οὐ μεθύοντεσ ὑπὸ τρυφῆσ διὰ πλοῦτον ἀκράτορεσ αὑτῶν ὄντεσ ἐσφάλλοντο, νήφοντεσ δὲ ὀξὺ καθεώρων ὅτι καὶ ταῦτα πάντα ἐκ φιλίασ τῆσ κοινῆσ μετ’ ἀρετῆσ αὐξάνεται, τῇ δὲ τούτων σπουδῇ καὶ τιμῇ φθίνει ταῦτά τε αὐτὰ κἀκείνη συναπόλλυται τούτοισ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 100:2)
οἱ δ’ ὑπ’ ἐνδείασ κεχηνότεσ ὥσπερ λυσσῶντεσ κύνεσ ἐσφάλλοντο, καὶ παρεφέροντο ταῖσ τε θύραισ ἐνσειόμενοι μεθυόντων τρόπον καὶ ὑπ’ ἀμηχανίασ εἰσ τοὺσ αὐτοὺσ οἴκουσ εἰσπηδῶντεσ δὶσ ἢ τρὶσ ὡρ́ᾳ μιᾷ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 220:1)
ἐπεὶ τό γε λεχθὲν ἐπ’ Ἀθηναίων κινδυνεύει καὶ περὶ πάντων εἴ τισ εἴποι τῶν Ἑλλήνων ἀληθὲσ εἶναι, ἐπεὶ τοῖσ μὲν ἄρχουσιν ἀντιστῆναι καὶ κρατῆσαι Πέρσασ καὶ Λυδοὺσ καὶ πλοῦτον καὶ πόνουσ ὑπενεγκεῖν ἀγαθοὶ παντὸσ μᾶλλον ἦσαν, ἄρχειν δὲ αὐτοὶ ἔτι ἀπαίδευτοι ἦσαν, πειρώμενοί τε ἐσφάλλοντο. (Aristides, Aelius, Orationes, 15:6)

Derived

ἀνασφάλλω (to rise from a fall or illness, to recover)
ἀποσφάλλω (to lead astray, drive away, to baulk)
διασφάλλω (to overturn utterly, to be disappointed of)
παρασφάλλω (to make an arrow glance aside, to foil, of)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

σφάλλω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

σφάλλω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어